Κρυφά μονοπάτια


Μέσα από κρυφά μονοπάτια μοναξιάς
είχα ανακαλύψει την πηγή της χαράς
εκεί που δροσίζονται τα ελάφια της ομορφιάς
και στήνουν χορό οι νεράιδες της ανεμελιάς.
Είχα συναντήσει της ηρεμίας τη λίμνη
εκεί που κολυμπούν περήφανοι κύκνοι.
Είχα βρει τις θάλασσες της λησμονιάς
εκεί που κατοικούν οι γοργόνες της ξεγνοιασιάς.
Κι ήρθες ξαφνικά εσύ
και μου άλλαξες τη ζωή.
Ανυπόμονο χελιδόνι
στης καρδιάς μου το κρύο και το χιόνι
έφερες την άνοιξη της αγάπης
μες στον κόσμο της απάτης.
Μες στης ζωής μου την παγωνιά
ήρθες και μου ζέστανες την καρδιά.
Πες μου αν μ' αγαπάς
κι εγώ με μιας
κοντά σου θα βρεθώ
στην αγκαλιά σου να κλειστώ
για πάντα αγαπημένε.
5/6/06

Σχόλια

  1. Ελένη καλησπέρα! :)
    Μάλλον σε υπερκάλυψα με την καταχώρηση, αλλά δε θα ξαναγίνει!

    Εξαιρετικό και αυτό το ποίημα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μέσα από κρυφά μονοπάτια μοναξιάς
    είχα ανακαλύψει την πηγή της χαράς...
    αχ αυτά τα κρυφά μονοπάτια...αχ!
    Ελένη μου καλό μήνα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιώργο, δεν με πειράζει γιατί το απάνθισμα από τις συλλογές σου είναι υπέροχο και έτσι φαίνεται καλύτερα το ποιητικό ταλέντο που έχεις.

    Νικολέττα,καλό μήνα. Αυτά τα κρυφά μονοπάτια της μοναξιάς είναι τα βαθύτερα μυστικά μου. Κανείς δεν ξέρει πώς ανακάλυψα την πηγή της χαράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...και είμαι βέβαιος ότι η πηγή της χαράς σου, δε θα στερέψει ποτέ...καλό βράδυ Λενιώ! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου