Στάζει το αίμα



Με κόκκινο στυλό απόψε γράφω

το αίμα απ' τις λέξεις να κυλά

κι αφού, όσα με πόνεσαν θα γράψω

την κόλλα θα πετάξω στην φωτιά

Μα όταν η μελάνη στο χαρτί μου

την πρώτη έχει κάνει επαφή

πονάει και ματώνει η ψυχή μου

στη θύμιση γιατί, έρχεσαι εσύ

Και όσο η ώρα προχωράει

όλο και κοκκινίζει το χαρτί

στάζει το αίμα απ'την καρδιά μεσ'το στυλό μου

κι απ'το στυλό μου μεσ'την κόλλα τη λευκή

Σχόλια

  1. Γεμάτο μ'αίμα ειν'απόψ' το ποίημα σου
    κι αναρωτιέμαι πως αντέχει η καρδιά σου
    από τη μια να είναι τόσο πικραμένη
    κι από την άλλη πάντα τόσο ερωτευμένη...

    χιχι καλησπέρα Νικολίνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαχαχα δε το πιστεύω ,και στα σχόλια ακόμη ο συγχρονισμός μας
    απίστευτος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    κι αφού αναρωτιέσαι,ένα θα σου πώ...Όλα γίνονται!
    καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή σου νύχτα, καληνύχτα σε όλη την παρέα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Mάλιστα .... γραφετε λοιπον καποιοι και εδω..
    Βεβαια δεν εχω καταλαβει τι διαφορα εχει αλλα θα μου εξηγησεις ετσι κι αλλιως ε???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαρία, στείλε μου τη mail διεύθυνσή σου να σε προσθέσω στους συντελεστές της Πορφυράδας!
    Χαρά μας να συμμετέχεις μαζί μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαράκι μου περισσότερες πληροφορίες απο τον Γιώργο_Κ
    γιατί είπαμε, εσύ έχεις το χρώμα(ξανθό)κι εγώ μάλλον το χάρισμα xixi

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου