Καταφύγιο


Βροχή στο πρόσωπο τα δάκρυα απόψε βράδυ,
μια φωτογραφία μας, με πάει τόσο πίσω
σ' εκείνες τις νύχτες...
νύχτες χωρίς ύπνο, με φιλιά και έρωτα,
πρωινά να μας βρίσκουν αγκαλιά στο κρεβάτι,
με λέξεις όπως...
είσαι δική μου!!! είσαι δικός μου!!! για πάντα!!! σάγαπώ!!!
Για πάντα? μεγάλη κουβέντα...
Έχουν περάσει χρόνια, μαζί όμως δεν είμαστε...
Με αγαπούσες μα έπρεπε να φύγεις...
Σε αγαπούσα μα σε άφησα να το κάνεις...
Έκλεισα τις στιγμές που ζήσαμε μαζί,
σε μια άκρη του μυαλού μου,σαν αποθέματα
δεν θα μπορούσα να τα διώξω
γιατί απλά συνεχίζω να ζώ μ' αυτά.
Τόσα χρόνια ζώ σ' ένα καταφύγιο...
στο καταφύγιο της φαντασίας μου...
κάθε φορά που σε έχω ανάγκη, κρύβομαι σ' αυτό...
Φοβάμαι όμως πως τα αποθέματα τέλειώνουν
κι επειδή μακρυά σου να ζήσω δεν μπορώ
φεύγω απο αυτό το καταφύγιο
κι έρχομαι να συναντήσω και να ζήσω την πραγματικότητα
Στο υπόσχομαι οτι αυτή τη φορά
Θα είσαι δικός μου!!!
Για πάντα!!!
Σ' αγαπώ!!!

Σχόλια

  1. Ζωντανό και παραστατικό το έργο σου...
    γενικά έχεις ένα τρόπο να φέρνεις την πραγματικότητα στα μέτρα σου...
    Καληνύχτα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχη η σελίδα σου και πολύ όμορφα τα γραπτά σου...
    Εκφράζεσαι με τα συναισθήματα σου άπλετα και φλόγα στην ψυχή σου...
    Θα σε περιδιαβαίνω τακτικά...
    Να έχεις μια όμορφη μέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τάκη χάρηκα που σε είδα κι εδώ,
    αυτή σελίδα δεν είναι μόνο δική μου
    Μπορείς να διαβάζεις εδώ ,διάφορα είδη γραπτών απο διαφορετικές προσωπικότητες.Θα χαρώ να σε βλέπω και εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου