"Αποκυρηγμένα Αποσπάσματα μιας Ζωής", Δυο Ποιήματα από τη Νεότητά μου - Βακχικόν

Καταρχάς να καλοσωρίσω αυτή τη νέα λογοτεχνική διαδικτυακή κίνηση -μέσω της νέας μόδας των blogs- που επιμελήθηκε ο Γιώργος Κόκκινος, με αφορμή μια συζήτησή μας λίγες βδομάδες πριν! Ελπίζω να συμμετάσχουν όσοι πιο πολλοί bloggers -εραστών της λογοτεχνίας-. Θα είναι ένα ωραίο ταξίδι...

Ξεκινώ, εκθέτοντας τον εαυτό μου, δημοσιοποιώντας τα δύο πρώτα ποιήματά μου. Πρωτόλεια, ερασιτεχνικά, με την αθωότητα και την άγνοια του στίχου αποτυπωμένα πάνω τους..

Μικρές Αλήθειες (για να είμαι ειλικρινής)

ζω όταν κοιτάζω τα μάτια της μάνας μου,
μου δίνουν μια αφορμή για να προχωρώ.
πιστεύω σ' Εκείνον για να μείνω άνθρωπος
,οι θρησκείες με κάνουν να αιμορραγώ.

πολιτικοποιούμαι για να έχω άποψη,
τα κόμματα μου προκαλούν εύκολα εμετό.
είμαι έλληνας γιατί έτσι μου είπανε,
για να τα καταφέρω όμως Πρέπει να ταυτιστώ.

καλύπτω τη τεμπελιά μου σπουδάζοντας,
«πανεπιστήμιο να πας» μου 'παν για να μορφωθώ.
δουλειά και άγχος για τη συνέχεια,
χρήματα και δόξα για να εξελιχθώ.

με παρέες και φίλους βγαίνω τα βράδυα,
σε ξενυχτάδικα διασκεδάζω για να κοινωνώ.
σε υγρά μπαράκια για να είμαι στα πράγματα,
Πρέπει να τα ξέρω και να συμπορευτώ.

φλερτάρω με γυναίκες για να με θεωρούν αρσενικό,
στ' ατίθασα και γεμάτα ηδονή κορμιά τους ασελγώ.
ομοφυλόφιλο μη σε χαρακτηρίσουν είναι πολύ κακό,
έτσι λέει η κοινωνία μας γιατί να το ενστερνιστώ;

ρούχα ακριβά φοράω και τον εαυτό μου πολύ φροντίζω,
τον καμπόσο Πρέπει να κάνω για ν’ ανελιχθώ.
αμάξι να 'χω και σπίτι σε καλή περιοχή,
για να 'χω ένα πρόσωπο να προωθώ.

Γι' αυτό και γω ερωτεύομαι τις γυναίκες για να τις αγαπώ.
Κάνω έρωτα μαζί τους για να το θέλω εγώ.
Πίνω αλκοόλ για να ξεχνάω τη κοινωνία στην οποία ζω.
Κάνω ταξίδια αρκετά για να φεύγω μακριά από δω.
Νικοτίνη πολύ φουμάρω τον οργανισμό για ν' απασχολώ.
Λίγο χόρτο ρουφάω για να χαθώ.
Αμφισβητώ τα πάντα γύρω μου για να μπορώ να ονειρευτώ.
Ζω χωρίς νόημα αλλά γουστάρω.. γι' αυτό και Ζω!

Κάτι Σαράβαλες Καρδιές (ο δεκάλογος του αλήτη)

άσε τους άλλους να νομίζουν

ότι τα ενδιαφέροντα σου σταματούν στις ζωές των άλλων,
έχεις βύσματα και άνεση υπεροχής χρόνων μεγάλων.
ότι οκνηρείς γιατί θεωρείς ότι κακώς στήθηκε η σκηνή,
δε μπορείς ν' ακολουθήσεις το δρόμο το ταχύ.
ότι ζεις για να δουλεύεις
,πίσω από το χαμόγελο σου κρύβεται μια αφέλεια παιδική.
ότι είσαι άνθρωπος απλός γιατί έτσι σε παίρνει,
το οπαδιλίκι θα σου χαλάσει την επαφή τη καθημερινή.
ότι οι πόρνες σου κατακλύζουν το κορμί,
το άγχος και οι ευθύνες σου 'χουν κυριεύσει τη ζωή.
ότι κινείσαι στα όρια του χαοτικού,
την ατομική σου ταυτότητα ψάχνεις στα μέρη του καλού και του κακού.
ότι είσαι παιδί ήσυχο γιατί δεν έχεις να πεις πολλά,
την αδυναμία ψάχνουν στα μπράτσα τα ισχνά.
ότι το αραλίκι σου 'χει αδρανοποιήσει το μυαλό,
οι μικρές απολαύσεις της ζωής σου δεν είναι το ζητούμενο εδώ.
ότι η ακυρότητα του χαρακτήρα σου είναι κάτι το φυσικό,
η επίδειξη της δύναμης σου σε κάνει ..δυνατό.
ότι ο δεκάλογος κλείνει με αυτόν,
που θεωρεί τον ήλιο κατάκτηση εαυτόν!

δεν ξέρω για το μέλλον,
δεν γνωρίζω ούτε καν τι κάνουμε «εδώ»,
δεν ξέρω μέχρι πότε θα υπάρχουμε,
δεν γνωρίζω αν θα συμπορευτούμε για πολύ,
δεν γνωρίζω για τη συνέχεια της σχέσης αυτής,
ξέρω όμως ότι πραγματικά η αγάπη και η εκτίμηση γεννήθηκαν
στις ψυχές δέκα διαφορετικών προσωπικοτήτων που λειτουργούν
πότε αυτόνομα και πότε συλλογικά
αλλά πάντα χαοτικά
σε μια πορεία στην οποία βρίσκουν εκείνο που ψάχνουν
χρόνια τώρα σε παρέες και σχέσεις
της επίγειας καθημερινότητας του κύκλου τους
Και αφήστε τους άλλους να νομίζουν..