Σώστε το κόκκινο τριαντάφυλλο απ' το θάνατο


Πάντοτε φοβόμουν το μαύρο
μα λάτρευα το κόκκινο
του έρωτα και της αγάπης

κι όταν κάποιες στιγμές με ρωτούσαν
ποιο χρώμα σου έρχεται στο μυαλό;
απαντούσα «το κόκκινο»
σαν τα κόκκινα τριαντάφυλλα

έτσι όπως τα θαύμαζα
τυλιγμένα σε μια ανθοδέσμη, φρεσκοκομμένα
μ’ ένα ροζ φιογκάκι, στο περιτύλιγμα

ενώ εσύ αγαπημένη
βρισκόσουν επάνω σε δεκάδες βιβλία
που μιλούσαν για σχέσεις και έρωτες κι αγάπες

μα γνώρισες τόσο, το κόκκινο
το γέννησες, το ‘μαθες, το φορούσες
το αγάπησες, το ζωγράφισες, το ‘νιωσες
και τ’ άφησες πάνω στα χείλη του, να σε θυμάται

κι όταν κάποια στιγμή το νοστάλγησες
το γεύτηκες πάλι, στα ξένα τα χείλη

έτσι όπως σου ανοίγουν
μια πόρτα για να περάσεις
και πριν πατήσεις το έδαφος
σου στρώνουνε κόκκινο χαλί

ύστερα σ’ αφήνουν να δοκιμάσεις
όλα τα παράνομα, στο θεωρείο σου
σου επιτρέπουν να απολαύσεις
μέχρι τον απαγορευμένο καρπό

αγόρασα ένα τριαντάφυλλο, να στο χαρίσω
μα μαράθηκε στο γυάλινο βάζο
και μαύρισε
- να το ‘βλεπες πως ξεράθηκε

σκλήρυνε, πέτρωσε, πάγωσε, νέκρωσε
κι ύστερα πέθανε

«το κόκκινο» φώναζα!
σώστε το κόκκινο τριαντάφυλλο

πάντοτε φοβόμουν το μαύρο
και το ‘βλεπα χρόνια στο πρόσωπο
να κυκλώνει, τις νύχτες, τα μάτια
να τα τσούζει, να δακρύζουν

έπιανα το μολύβι μου, να σου γράψω
κι όταν κάτι με πλήγωνε, πέθαινα
μα ύστερα ξαναγεννιόμουν

«το κόκκινο» φώναζα!
σώστε το κόκκινο τριαντάφυλλο, απ’ το θάνατο.

Σχόλια

  1. Για όλες τις υπέροχες φωτογραφίες που ανεβάζω και που ομορφαίνουν το blog, θέλω να ευχαριστήσω τη Νικόλ η οποία είναι υπεύθυνη επί της εξεύρεσης κατάλληλης φωτογραφίας! Το δεξί μου χέρι ας πούμε... χιχι :)

    Εύχομαι να την έχουμε κοντά μας πάλι, εντός της μέρας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Νικολέττα μας έχει βοηθήσει πολύ. Η φωτογραφία δείχνει πως το τριαντάφυλλο σώθηκε τελικά από το θάνατο.
    Κι εγώ όταν είχα διαγράψει όλα τα ποιήματα από το μπλογκ μου ήταν σα να είχα πεθάνει κι όταν έκανα καινούρια αρχή και ξεκίνησα να τα γράφω πάλι απ' την αρχή ήταν σα να ξαναγεννήθηκα.
    Γιώργο, δεν ξέρεις πόσο με βοήθησες σ' αυτό.
    Αυτό το ποίημα σου ήταν το πρώτο που διάβασα όταν πρωτοήρθα στις Σταγόνες Δροσιάς και μου έκανε τόση μεγάλη εντύπωση που άρχισα να διαβάζω όλα σου τα ποιήματα.
    Η σύμπτωση είναι ότι το κόκκινο τριαντάφυλλο είναι τ' αγαπημένο μου λουλούδι και ο Κόκκινος ο αγαπημένος ποιητής και φίλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελένη ναι, τη γλύτωσε τελικά απ' του χάρου τα δόντια την τελευταία στιγμή ... :)

    Θυμάμαι, όπως μου είχες πει, πως είναι το πρώτο και το πιο αγαπημένο σου, όταν με πρωτογνώρισες!

    Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ και πάλι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μου λείψατε παιδάκια το Σαββατοκύριακο!Γιώργο αν πάς στο mw θα δείς αυτή την foto και κοίτα τι γράφει απο κάτω...όταν την είδα αυτό σκέφτηκα...Σώστε το κόκκινο τριαντάφυλλο...
    φιλάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολυ ωραιο το κόκκινο τριανταφυλλο.Απ οτι ειδα η σελιδα γεμισε τριανταφυλλα αποψε.
    Φιλάκιαααααααα σε ολους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σας ευχαριστώ όλους, εχθές είχαμε ένα ξαφνικό πρόβλημα με τα σχόλια στο blogspot, κι έτσι άργησα να απαντήσω!

    Ελένη αυτό που είπες για την αναζήτηση στο google, είναι σωστό! Η Πορφυράδα μας υπάρχει σε πολλά αποτελέσματα αναζήτησης και συνεχώς γίνεται πιο γνωστή στον κόσμο!
    Πάμε πολύ καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου