«ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ»

Νιώθω σαν ψάρι
που κολυμπά αντίθετα στο ρεύμα.
Άλλοι μου πετούν αγκίστρια,
άλλοι απόχες
και άλλοι το φθόνο τους…

Νιώθω σαν πουλί
φυλακισμένο σε λάθος εποχή.
Παρόλο που ήρθανε τα χιόνια,
δεν κατάφερα ν’ αποδημήσω.
Με μέθυσαν οι ψεύτικες ανέσεις
και τώρα παγώνω…

Αχ αυτοί οι τρανοί!
Σαν κυνηγοί κεφαλών περιφέρονται
μολύνοντας τα υγιή κύτταρα της ατμόσφαιρας,
αντισταθμίζοντας έτσι
τον τρικλισμένο οικογενειακό τους «παράδεισο».

Όμως το ψάρι συνεχίζει να κολυμπά
αψηφώντας τα ανούσια επιφωνήματα
και παλεύοντας με τα άγρια νερά.

Ποιος ξέρει;
Ίσως κάποια μέρα να γίνει καρχαρίας!!!...

Σχόλια

  1. To εύχομαι να γίνει καρχαρίας, γιατί στη σημερινή ζούγκλα φίλε Αλέξανδρε, το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό...

    Πολύ δυνατό το ποίημα!
    Καλή σου νύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο μ' αρέσει να κολυμπάω αντίθετα στο ρεύμα και στα κύματα! Μ' αρέσουν τα δύσκολα! Με το φθόνο των άλλων έχω κι εγώ πρόβλημα. Κι εγώ νιώθω σα πουλί σε λάθος εποχή γιατί είμαι πολύ ρομαντική. Μ'αρέσει το ποίημα σου, Αλέξανδρε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ παιδιά. Πρέπι όλοι να γίνουμε καρχαρίες για να επιβιώσουμε!
    Βλέπω έχουμε αυπνίες όλοι!!!

    Ελένη καμιά φορά νιώθω όχι μόνο σε λάθος εποχή αλλά και σε λάθος αιώνα! Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το "πρέπει" μου ξέφυγε λόγω βιασύνης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ποιός να καταφέρει να γίνει καρχαρίας? χλωμό το βλέπω!!!
    Τουλάχιστο ας μάθουμε να κολυμπούμε...
    Καλή σας μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου