Τύψεις

Έρχονται ώρες όπως τούτη τη βραδιά
που οι συγκρούσεις απ’ το τίποτα γεννιούνται
βγάζουμε γρήγορα απ’ τη θήκη τα σπαθιά
γίνονται μάχες που στ’ αλήθεια δεν ξεχνιούνται

Κι αφού χαλάσουμε και πάλι τις καρδιές
το ίδιο σπίτι και τους δυο δε μας χωράει
σ’ ένα δωμάτιο εσύ πάλι να κλαις
και σ’ ένα άλλο ο θυμός μου να ξεσπάει

Και τι κερδίζουμε κι οι δυο μας απ’ αυτό
άλλη μια νύχτα που θα έρθουνε οι τύψεις
όσα ειπώθηκαν θα γίνουνε βουνό
που είναι δύσκολο και πάλι να γκρεμίσεις

Κι όσο κι αν θέλω πάλι δίπλα σου να ‘ρθω
είναι μια δύναμη που μέσα μου αντιδράει
είναι μια αίσθηση που λένε εγωισμό
και δεν αφήνει το θυμό μας να περνάει

Αύριο πάλι όλα θα’ χουν ξεχαστεί
και όλα αυτά θα είναι σαν να μην υπήρξαν
σ’ ένα παιχνίδι που το παίζει η ζωή
είμαστε ζάρια που οι πρόγονοί μας ρίξαν'.

Σχόλια

  1. Οι συγκρούσεις πάντα υπάρχουν σ'ένα ζευγάρι. Οι καβγάδες χρειάζονται για την εκτόνωση του θυμού. Αν μαζεύονται μέσα στην καρδιά οι δυσαρέσκειες και το στόμα δεν τις εκφράζει αλλά μένει κλειστό,αυτό κάνει περισσότερο κακό από έναν καβγά. Αρκεί να μην αφήνει το ζευγάρι τον εγωισμό να τους χωρίζει αλλά να καλλιεργεί την αγάπη που τους ενώνει.
    Καλό μήνα και καλή Πρωτομαγιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μελαγχολικό ποίημα, αλλά πολύ όμορφο και γεμάτο συναίσθημα, Αλέξανδρε!
    Χαίρομαι που είσαι στην παρέα μας και με μεγάλη χαρά περιμένουμε κι άλλα ποιήματά σου...
    Καλό μήνα και χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου θυμησε πολυ ενα γνωστο μου ζευγαρι αυτο το ποιημα..Ετσι ακριβως ειναι τα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κατ'αρχήν καλό μήνα...
    μου άρεσε πολύ το ποίημα σου και ειδικά οι 2 τελευταίες στροφές...
    καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου