Πόσο γλυκά θα με καίς?
Το κόκκινο είναι το χρώμα του πάθους , του έρωτα...
Μα εγώ ακόμη και τον πόνο με κόκκινο έχω ντύσει...
Ίσως γιατί θέλω να θυμάμαι την αιτία του ...
Δεν είναι πάντα γλυκό το κόκκινο...
Δεν μένει πάντα κόκκινος ο έρωτας...
Κι αν κόκκινα είναι τα δάκρυα μου,
είναι του έρωτα σου οι αναμνήσεις...
θα σταματήσουν να τρέχουν αλλά πρώτα θα με κάψουν...
Τα δάκρυα από τις αναμνήσεις του έρωτα είναι κόκκινα και καίνε την καρδιά. Πολύ παραστατική εικόνα του πάθους και του πόνου. Καλησπέρα, Νικολέττα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη όντως είναι κάποιες αναμνήσεις που καίνε...άλλες πέφτουν και καίνε το πρόσωπο, κι άλλες μένουν και καίνε την καρδιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θέλεις να δείς την φοτο με κίνηση πήγαινε στο μπλόγκ μου :))
καλό σου βράδυ
φιλιά