Σύλβια Οκαλιόβα - Σταυρακάκη

Μια παρουσίαση του συγγραφικού της έργου από παρουσιάσεις του διαδικτύου

Βιογραφικό σημείωμα - εργογραφία

Η Σύλβια Οκαλιόβα γεννήθηκε στην Μπρατισλάβα της Σλοβακίας και σπούδασε δημοσιογραφία. Από το 1986 ζει και εργάζεται στην Ελλάδα. Απασχολήθηκε συνολικά σε 25 διαφορετικές ειδικότητες ως υπάλληλος, ανάμεσά τους αυτή της δημοσιογραφίας, του φωτορεπόρτερ και του διερμηνέα. Έγραψε στα Ελληνικά το δοκίμιο «Ο καινούργιος άνθρωπος είναι βαθιά ερωτευμένος», το μυθιστόρημα «Την πρώτη φορά», το παιδικό μυθιστόρημα «Περιπέτειες στο φανταστικό κάστρο», το δοκίμιο «Ζάπινγκ σε ιδέες του μέλλοντος», ενώ μετέφρασε από τα Σλοβάκικα τα λαϊκά παραμύθια του τόπου καταγωγής της «Παραμύθια από τη Σλοβακία» και τέλος μετέφρασε προς τα Σλοβάκικα το βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη «Σκιές». Έχει μια κόρη 19 ετών σήμερα που σπουδάζει κι εκείνη δημοσιογραφία σε Ελληνικό πανεπιστήμιο, ενώ η Σύλβια νιώθει πολίτης του κόσμου και δηλώνει Αριστερή.

«Ο καινούργιος άνθρωπος είναι βαθιά ερωτευμένος»
Εκδόσεις Δελφίνι, 1993

διαθέσιμο στο βιβλιοπωλείο του Μαλλιάρη


«Την πρώτη φορά»
Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2007

διαθέσιμο στο βιβλιοπωλείο της Πρωτοπορίας


«Περιπέτειες στο φανταστικό κάστρο»
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2003

διαθέσιμο στο βιβλιοπωλείο Διασπορά


«Ζάπινγκ σε ιδέες του μέλλοντος»
Εκδόσεις ΚΨΜ, 2006

διαθέσιμο στο βιβλιοπωλείο της Πρωτοπορίας


«Παραμύθια από τη Σλοβακία»
Εκδόσεις Απόπειρα, 2005

διαθέσιμο στο βιβλιοπωλείο Διασπορά

Για το βιβλίο της «Ζάπινγκ σε ιδέες του μέλλοντος» ο Μπάμπης Δερμιτζάκης έγραψε τα παρακάτω στο ηλεκτρονικό περιοδικό Λέξιμα:

Έχοντας στα χέρια μου το τρίτο βιβλίο της με τίτλο «Ζάπινγκ σε ιδέες του μέλλοντος», το βρήκα εκπληκτικό! Το να γράφεις δοκιμιακά σε μια γλώσσα που δεν είναι η μητρική σου σαν την ελληνική, η οποία δεν θεωρείται καθόλου εύκολη, είναι από μόνο του ένα επίτευγμα. Όμως ας περάσουμε στο ίδιο το βιβλίο. Ξεπερνώντας τα ειδολογικά όρια, η Σύλβια μας παρέχει ερεθίσματα - αποσπάσματα από τα διαβάσματά της, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται, εκτός από τους κλασικούς του μαρξισμού και σύγχρονοι διανοούμενοι όπως ο Jeremy Fifkin, ο Paul Halpern, ο δικός μας Ευτύχης Μπιτσάκης κ.ά. μαζί με τις δικές της αντιδράσεις - σχόλια, ενίοτε ποιητικά, σε αυτά που παραθέτει. Μπορεί το έντυπο να υποβάλλει τη γραμμικότητα στην ανάγνωση, όμως καθώς τα
αποσπάσματα θεωρητικά θα μπορούσαν να διαβαστούν με οποιαδήποτε σειρά, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ζάπινγκ. Όμως, μπορεί να μην υπάρχει οργανωτικό σχέδιο ανάπτυξης (γι αυτό και το ζάπινγκ), όμως υπάρχει ένας κεντρικός θεωρητικός πυρήνας γύρω από
τον οποίο περιστρέφονται αυτές οι ιδέες. Και ο πυρήνας αυτός είναι η αρχή της δυαδικότητας. Η Σύλβια μιλάει για τη θεωρία του χάους, ζητήματα αστροφυσικής, τη σύγχρονη βιοτεχνολογία και τις κοινωνικές εξελίξεις που συντελούνται στον όψιμο καπιταλισμό. Σε όλες τις ιδέες οι προσωκρατικοί συνδιαλέγονται με τους σύγχρονους διανοητές. Ειδολογικά πρωτότυπο, αντικατοπτρικά τηλεοπτικό, το βιβλίο αυτό
δίνει σε συντομία τα θέματα που απασχολούν τη σύγχρονη διανόηση...

ενώ για το βιβλίο της «Την πρώτη φορά» έγραψε πάλι ο Μπάμπης Δερμιτζάκης στο Λέξιμα τα εξής:

Το μυθιστόρημα αυτό είναι χιουμοριστικό και ανάλαφρο. Προφανέστατα διακρίνεται η αφηγηματική από τη συγγραφική φωνή. Η συγγραφέας, μητέρα με μια κόρη στην ηλικία της ηρωίδας της, κοιτάζει με μια ελαφρά ειρωνεία και κατανόηση, κλίνοντας το μάτι στον αναγνώστη, τις ερωτικές περιπέτειες δυο κοριτσιών που βρίσκονται στην Πάρο σε ένα δεκαήμερο διακοπών. Η Μάγκι αφηγείται με την αφέλεια και τον αυθορμητισμό των δεκαοκτώ της χρόνων τις διακοπές τους. Φλερτάρουν όμορφους νεαρούς, τις φλερτάρουν όμορφοι νεαροί, αλλά και άσχημοι. Με τους πρώτους προσπαθούν με κάθε τρόπο να έλθουν σε πιο στενή επαφή, ενώ με τους δεύτερους κάνουν τα πάντα για να τις αποφύγουν. Η Γιούλη είναι η περπατημένη, έχει ήδη σεξουαλικές εμπειρίες, ενώ η Μάγκι ονειρεύεται στο πρόσωπο του Ανδρόνικου τον μεγάλο έρωτα της ζωής της. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση έχει τον αυθορμητισμό της ροής της συνείδησης. Η αφηγήτρια περιγράφει τα γεγονότα σαν να συμβαίνουν μπροστά της, τα συναισθήματά της σαν να τα νοιώθει εκείνη τη στιγμή. Δεν πρόκειται για ρομάντζο, αλλά για ένα ρεαλιστικό αφήγημα, που θα ήταν σχεδόν νατουραλιστικό αν δεν ήταν τόσο ανάλαφρα χιουμοριστικό...

Η Σύλβια Οκαλιόβα διατηρεί προσωπικό ιστολόγιο στο blogspot όπου ήδη έχει κάνει μια αυτοπαρουσίαση του τελευταίου βιβλίου της «Την πρώτη φορά» με αποσπάσπατα από τις σελίδες του. Θα νικήσουμε μαζί

Σχόλια