Πορφυραδα

Δια να ευθυμήσομεν  😀😁😂😃😄 ΄΄…σαν με κοιτάς όταν ψωνίζουμε παρέα είναι στο ράφι και μας γνέφει ο χαλβάς΄΄   https://www.slideshare.net/ssuser6c17b6/ss-80700504

΄΄Χωρίς συντηρητικά΄΄ Απολεσθέντες στίχοι και κείμενα…   Πίνεται παγωμένο ! Κατεβαίνει εδώ και αναγιγνώσκεται : https://www.slideshare.net/ssuser6c17b6/ss-80584204 https://www.scribd.com/document/361032313/Χωρίς-συντηρητικά

Σκέψεις για τη Λογοτεχνία σήμερα (ή πού βαδίζουμε κύριοι;) Εν αρχή και καλώς εχόντων των πραγμάτων, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι σύγχρονοι ¨γραφιάδες¨-συγγραφείς-ποιητές-κειμενογράφοι συνεχώς αυξάνονται με έναν αλματώδη ρυθμό στις μέρες μας. Ίσως γιατί οι ανάγκες έκφρασης της σημερινής εποχής, σε στρέφουν αναγκαστικά να διαγράψεις τον καημό σου μέσα στα μονοπάτια της λογοτεχνίας. Λίγοι θα αντέξουν στο χρόνο και σίγουρα όσοι είχαν να μας πουν κάτι πρωτότυπο, ή που άγγιξαν αισθητά τον δικό μας συναισθηματικό κόσμο, ή που μπόρεσαν να στηρίξουν λογοτεχνικά ένα κείμενο που ¨στέκει¨ λογοτεχνικά… Κι εδώ γεννάται ένα ερώτημα. Τι είναι αυτή η λογοτεχνία; Μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε λογοτεχνία ή είναι απλά μια καταγραφή σκέψεων ή ενός μονολόγου ενός τρελού που έπιασε ένα μολύβι και άρχισε να γράφει…; Υπάρχουν δύο απόψεις μέσα στο χώρο της λογοτεχνίας (τέχνης, καλλιτεχνίας ή εικαστικής καταγραφής) όπου η μία υποστηρίζει πως θα πρέπει πρώτα να καταλαγιάσει ο θυμός σου,

Ένας πολύ απλός άνθρωπος και συνάμα ένας σημαντικός άνθρωπος της λογοτεχνίας στη χώρα μας ο Πάτροκλος. Σίγουρα έχετε να ωφεληθείτε ακούγοντάς τον οι νεότεροι.. Το περίεργο είναι πως ο Δάσκαλος ζήτησε από τον μαθητή του συνέντευξη κι αυτό είναι υπόσχεση και δέσμευση ταυτόχρονα!  Ακούγονται μεταξύ άλλων οι προσωπικές απόψεις και θέσεις του Πάτροκλου για τη λογοτεχνία στη  χώρα μας και το λογοτεχνικό στέκι του ... Περί-Γραφής  http://www.peri-grafis.net/ https://www.facebook.com/groups/27749014222/ Κουβέντα με τον Πάτροκλο

Τεύχος 3 - Αύγουστος - Περιοδικό Θεματοφύλακες Ο Γιώργος Κόκκινος στους θεματοφύλακες Αυγούστου

Αχ πολύ θα ήθελα να ήμουν κι εγώ ένας μεγάλος και τρανός ποιητής και να γράφω ωραία και διαχρονικά ποιήματα !!! Σαν αυτό, ας πούμε: Τίτλος: ""Γεια σου Ελλαδάρα μου"" Υπότιτλος "ο καλός χαρούμενος κύριος θα πάει πάλι στο εμπορικό για ψώνια.. θα πάει να αγοράσει τούτη τη φορά μια μεγάλη τηλεόραση περιχαρής και ευτυχισμένος που την βρήκε δε, σε προσφορά! θα γυρίσει στη γυναίκα του, θα της τραβήξει δυο σκαμπίλια θα δώσει χαρτζιλίκι στο παιδί, θα πάρει τηλέφωνο την γκόμενα θα πάει το τζιπ για service και θα κλείσει διακοπές στις Μαλδίβες! -όλα ωραία και καλά-" …και εδώ υπάρχει όπως πάντα ένα θέμα με τα πνευματικά μας δικαιώματα, εμείς οι άκυροι, οι τυχάρπαστοι, οι ηλεκτρονικοί, οι άσημοι άνθρωποι που γράφουμε στο νετ την παπαρολογία μας! Πολλές φορές αναρωτήθηκα στο παρελθόν, πήγα το έψαξα από εδώ, το έψαξα από εκεί και τελικά έμαθα πως στην ουσία, μόνο οι εκδιδόμενοι "ποιητές" λαμβάνουν την τιμή να κατοχυρωθούν επ

Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση έτυχε να έχουμε και να την καταγράψουμε φωνητικά, με την επί χρόνια φίλη μου και συγγραφέα Σύλβια Οκαλιόβα (βιβλία της κυκλοφορούσαν και άλλα κυκλοφορούν, θα βρείτε στο σχετικό link την εργογραφία της) χωρίς σημειώσεις, χωρίς προετοιμασία, όπως θα τα λέγαμε για καφέ δυο φίλοι, αλλά και χωρίς προκαταλήψεις (αυτό συνεπάγεται λάθη μνήμης αλλά και λάθη στην άρθρωση των σκέψεων) αλλά αυτό ήταν το μόνο που δεν μας ενόχλησε... Συγγραφικό έργο Βιογραφικό της συγγραφέως Κουβέντα με την Σύλβια  (στο youtube) Καλή σας απόλαυση, όπως απολαύσαμε κι εμείς αυτή τη συζήτηση (θα επαναληφθεί)

Μετά από 7 χρόνια φίλοι μου, βρήκα την ευκαιρία στην Πορφυράδα να κάνω ένα update στα Links μας και τα μέλη μας...Η Πορφυράδα λειτουργεί κανονικότατα, βέβαια πλέον χωρίς ιδιαίτερη απήχηση, εξαιτίας των λόγων που παραθέτονται παρακάτω στο κείμενό μου, και φυσικά ποτέ δεν σταμάτησε την λειτουργία της (εν αντιθέσει με άλλα blogs στο blogspot που έτυχε να ψάξω), μόνο παραμελήθηκε. Μπορείτε να με εντοπίσετε και στο Facebook για να έχουμε επαφή. Οι λόγοι πιστεύω, γνωστοί σε όλους μας, και νομίζω οι κάτωθι:Όταν πρωτοκαθιερώθηκε το ίντερνετ στην Ελλάδα κι αρχίσαμε σιγά σιγά να αποκτούμε πρόσβαση όλο και περισσότεροι σ' αυτό τον κόσμο του διαδικτύου (εκεί γύρω στο 2000) με τα αργά μόντεμ της εποχής που όταν σήκωνες άλλη συσκευή τηλεφώνου σου κοβόταν το ίντερνετ, άρχισαν να δημιουργούνται και οι πρώτες κοινότητες μελών (ομάδες ατόμων) με κοινά ενδιαφέροντα κατά πλειοψηφία στο Yahoo και το Pathfinder, μιας και αυτά έτυχαν μεγαλύτερης απήχησης από τον κόσμο (μουσική, βιβλία, λογοτεχνία, π

Ατυχείς παρελθόντες στίχοι στο Μπλοκ Ιχνογραφίας μου  από το 2006 μέχρι το 2010 Ατυχείς παρελθόντες στίχοι Α΄ https://www.scribd.com/document/360139509/Ατυχείς-παρελθόντες-στίχοι https://www.slideshare.net/ssuser6c17b6/ss-80249190 Ατυχείς παρελθόντες στίχοι Β΄ https://www.scribd.com/document/360369492/Ατυχείς-παρελθόντες-στίχοι-Β https://www.slideshare.net/ssuser6c17b6/b-80329698 καλή ανάγνωση

Μια συλλογή από τα πιο ιδιαίτερα, εξαντλημένα, χρήσιμα και ανάρπαστα βιβλία μεταφυσικής : 1. Αρχαιογνωσία (Aστροφυσική): Κοσμοσκάφος  http://krasodad.blogspot.gr/2014/01/blog-post_18.html https://www.scribd.com/document/35516629/ΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΝ-ΟΡΓΑΝΟ-ΤΟΥ-ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ 2. Ναός Πυξίδα: Ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα  https://olympia.gr/2010/03/10/ο-ναός-του-επικούρειου-απόλλωνα-που-πε/ http://skoob-e.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html 3. Μυστική και υπόγεια Αθήνα και Αττική :  https://www.scribd.com/document/29105373/Η-ΜΥΣΤΙΚΗ-ΑΘΗΝΑ-ΚΑΙ-ΑΤΤΙΚΗ 4. Μυστική και υπόγεια Ελλάδα :  https://www.scribd.com/document/36884876/ΜΥΣΤΙΚΗ-ΕΛΛΑΔΑ 5. Ιερή Γεωγραφία της Ελλάδος (οι πύλες του Άδη) :  https://issuu.com/00214/docs/h_ierh_geografia_ths_ellados 6. Μηχανική & Τεχνολογία στην Αρχαία Ελλάδα :  https://www.scribd.com/document/36924299/ΜΗΧΑΝΙΚΗ-ΚΑΙ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ-ΣΤΗΝ-ΑΡΧΑΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ 7. Η άγνωστη Αρχαιολογία των Ελλήνων :  https://www.scribd.com/doc/145300503/ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ

Απάνθισμα στίχων συγκεντρωμένων από το 2007 έως το 2017 https://www.slideshare.net/ssuser6c17b6/ss-79907449 https://www.scribd.com/document/359254391/Μέσα-στον-έρημο-σταθμό#

Πρωινός καφές Κυριακής με Κόκκινο: Κείμενα και ποιήματά μου είχαν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε έντυπα ή ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά, αλλά μέχρι στιγμής δεν είχε συμβεί να δώσω συνέντευξη σε κάποιο περιοδικό..οπότε, να ευχαριστήσω ιδιαίτερα για την πρωτοβουλία, τους ¨Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών¨ (διατηρούν blog και ιστοσελίδα στο Facebook) και συγκεκριμένα τις κυρίες Νάγια Γούγου-Μητροπούλου, Χαρά Δελλή και Παναγιώτα Γκουτζουρέλα για τον κόπο τους στην επιμέλεια αλλά και την ευγενική τους πρόταση... Θα ήθελα ακόμα να ευχαριστήσω εκείνους που αρχικά δέχτηκαν να με φιλοξενήσουν σε κάποιο από τα έντυπα ή ηλεκτρονικά τους μέσα, και συγκεκριμένα τους κυρίους Μιχάλη Σταφυλά της Πνευματικής ζωής, Σωτήρη Παστάκα του Ποιείν και Πάτροκλο Χατζηαλεξάνδρου για το στέκι του Περί-γραφής, μέσα στα οποία όταν πρωτοεμφανίστηκα παραχώρησαν ένα μικρό κομμάτι του περιοδικού τους για να με φιλοξενήσουν και τους θεωρώ σημαντικούς φίλους από τον καιρό που γνωριστήκαμε, έστω ηλεκτρονικά ! https:

Αν είναι να δύει κάτι ας είναι ο ήλιος Χρυσός όταν τον απόκτησα σαν ένα νόμισμα στην τσέπη μου   και σίγουρος Για την αξία του, αήττητος φίλος Που σκοτίζει την νύχτα και φοβερίζει τα κραταιά πουλιά της Άστοργα.                   Απ’ όπου Κι αν ήρθα, μύριζε καλοκαίρι και φρούτο Που παραωρίμασε· η πόλη ήθελε Αττική και παραλίες που γέμισαν κόσμο Όχι εκείνες που περπάτησα χειμώνα κι ένας γλάρος Με παρακολουθούσε διακριτικά αξιοσέβαστος Και μακρινός επιστήθιος φίλος. Τώρα στην κάψα γδύνονται κοπέλες Και οι λουόμενοι βουτούν στα ήσυχα νερά της θάλασσας, εμμένοντας Σε κάτι που δεν είναι εποχή που θα περάσει, αλλά μια φρυκτωρία Που διαλαλεί τον πόλεμο με την αγρύπνια που είχα- κυνηγώντας Λέξεις φαντάσματα και φασαρίες στο μυαλό μου επί του συνόλου…

Ανακαλύψτε στο slideshare και το scribd τις ποιητικές μου συλλογές: ‘’…‘Ένα πουλί πάνω σε σύρμα…’’ https://www.slideshare.net/ssuser6c17b6/2017-78495939 https://www.scribd.com/document/355354474/Γιώργος-Σ-Κόκκινος-2017    “Χωρίς τό δηλητήριο καί τό δάκρυ ...” https://www.slideshare.net/ssuser6c17b6/poetry-46403502 https://www.scribd.com/document/355352532/Χωρίς-το-δηλητήριο              Απάνθισμα © 2015 https://www.slideshare.net/ssuser6c17b6/apanthisma https://www.scribd.com/doc/256496298/Απάνθισμα-2015

Αιμόφυρτα πτύελα ~~~ Πολλές φορές, αδειάζοντας τις σκέψεις μου στο πάτωμα κοιτάζω πίσω τα κομμάτια μου που άφηκα ή τα λόγια μου που πήραν κι εμπρός σα να μιλάω σε τοίχο, συνεχίζω... πολλές οι εργατοώρες μου που ξόδεψα σε κούφια ντέφια πολλοί οι άνθρωποι λοιπόν, που αφουγκράστηκα και άλλοι τόσοι, όσοι στο τέλος με ξεπούλησαν... - ...βρείτε μου το κουράγιο για να προχωρήσω! - σκεπτόμενος τις αφορμές που στάθηκαν να προκαλέσουν τέτοια πλήξη λέω πως ευθύνομαι εν τελει, ε! και συνεχίζω κι αναλαμβάνω υπεύθυνα ό,τι ορίζει ο νόμος για συνέπειες κι αναλαμβάνω να ξοδέψω μια στερνή ελπίδα να την κάνω άλογο, να τρέξει με ορμή στους πεδινούς αγρούς για να προλάβει τα φετινά Χριστούγεννα ...πριν να αλλάξει ο χρόνος ως αφορμή κι αφετηρία ενός καινούργιου κόσμου-απόκοσμου κι απόμακρου, που αγγίζεις ως συνήθως με το θάνατο ... θα έλεγε κανείς, ως πέφτοντας σε κώμα και κείτεσαι ωχρός, ακούνητος μ' αγιάτρευτη πληγή στα σωθικά γιατί, ποιος άλλωστε να σου προβλέψει το "α

ΕΓΩ ! ...κι έμειναν όλα νεκρά, εκεί στιβαγμένα, στο κουτάκι των αναμνήσεων... όχι, ψέματα, όχι νεκρά! Εκεί μέσα κατοικούν και ζούνε ακόμα οι μνήμες παλιές, λησμονημένες φωτογραφίες που ξεπετάγονται ξαφνικά στην επιφάνεια, σαν πας να ανοίξεις το κουτί! ..μα και στίχοι, και αφιερώσεις το παρελθόν ξεπετάγεται τρανό, έτοιμο να σε κατασπαράξει σαν ύαινα οι μνήμες, χαραγμένες στα πιο απρόσιτα εγκεφαλικά κύτταρα εκείνα που δεν πρόλαβαν ακόμα να καούν (ίσως και να μην σβήσουν ποτέ) ...ίσως εκείνα που θα καούν τελευταία γιατί ασκήθηκαν στο παιχνίδι του έρωτα και γίνανε πρωταθλητές για ‘κείνα μιλάω, που σκίρτησαν από λαχτάρα να σ’ έχουν και μπλέχτηκαν σ’ ένα ατέρμονο ερωτικό παιχνίδι που παίζουν τα παιδιά της γειτονιάς μας οι στίχοι με περικύκλωσαν κι απόψε, και οι μελωδίες και στο τέλος έβαλα τα κλάματα, σαν παιδί, από φόβο και αντίδραση στο θάνατό μου βαρέθηκα να σπάω την καρδιά μου κάθε τόσο σε κομμάτια, κι έτσι ξεσπάω λίγο-λίγο με άλλους τρόπους ... σκίζομαι,

(...κοινώς, σκοτώνοντας την ώρα μου!) 1. Είμαι γενικά πολύ ανεκτικός και ευαίσθητος τύπος. Κλαίω εύκολα, συγκινούμαι, παθιάζομαι, δίνομαι σε ό,τι κάνω, γι’αυτό και μου είναι δύσκολο να ξεπεράσω χωρισμούς, αποχωρισμούς από ανθρώπους ή άλλα όντα... 2. υποφέρω χρόνια από ενοχλήσεις στο στομάχι, παρ’όλα αυτά μπορώ και «ταράζω» τους καφέδες. Είμαι εθισμένος και δεν μ’ ενοχλούν. 3. τα προβλήματα υγείας χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται, αλλά αυτά που με προβληματίζουν περισσότερο είναι τα χρόνια ψυχολογικά, διάφοροι ψυχολογικοί παράγοντες που με ρίχνουν... πιστεύω ότι όλα ξεκινούν απ’ το αν έχεις καλή ψυχική υγεία. Μετά όλα τ’ άλλα έρχονται μόνα τους... 4. ζηλεύω πολλούς και πολλά και πολλούς από εσάς, για τον τρόπο που χαίρεστε τη ζωή σας. Ποτέ δεν ζήλεψα τα χρήματα ή τον πλούτο, παρά μόνο τον τρόπο ζωής σας, γιατί θα ήθελα να ήμουν στη θέση σας, ενώ δεν μπορώ να το κάνω... 5. είμαι γενικά, κλειστό και αντικοινωνικό άτομο πια, κλείν

Αγνό ευπροσήγορο τριαντάφυλλο, Αναμμένο μες την πορσελάνη του ανθοδοχείου, Σώμα ταξιδεμένο στην ακραία ταπεινή γωνία της καρδιάς μου, Μαγικό δώρο, κάνω ό,τι κάνω και για μένα υπάρχεις, για μένα μελωδείς Πάλι και πάλι. Από εκείνα που σε ήξερα τα αρώματα, από εκείνη την ερωτική νύχτα που ήρθες Στολίζοντας την κοπέλα μου με το εύγλωττο μύρο σου- σεπτό Και αναλλοίωτο, έξω απ' τον χρόνο, στην μακρινή γειτονιά Μιας αγρύπνιας μου όπου πασχίζω με τα δάκρυα και τα φιλιά σου ν' αναστήσω Ενός ποιήματος την άπεφθη μορφή..

Τσάι Raspberry ~~~ κάτι δύσκολα Σαββατόβραδα, να, σαν και τούτο... με το που ξυπνήσω, πετάγομαι απ’ ευθείας στο ψυγείο και πέφτω με τα μούτρα, στα γλυκά με τη σοκολάτα άλλοτε πάλι, μεθυσμένοι απ’ τα φιλιά πίναμε παγωμένο τσάι raspberry, με μπόλικα παγάκια μασουλώντας τα, αραγμένοι στους εκεί έξω ατελείωτους καναπέδες της ανεμελιάς... και τίποτα, ποτέ, δεν μας έφτανε να μεθύσουμε πέντε τσιγάρα δρόμος η απόσταση κάτω Κηφισιά - νέα Ερυθραία, με τα πόδια γεμάτες οι τσέπες πάντα, με αντιπυρετικά και φάρμακα για το στομάχι και την πίκρα τρία τσιγάρα δρόμος η απόσταση μέχρι να ξαναρθώ στο σπίτι σου με αυτοκίνητο. Δύσκολα Σαββατόβραδα μας κρατούν φυλακισμένους στις αναμνήσεις... πουλιά έχουνε γίνει οι ελπίδες μας, τις χάσαμε φτερά έχουνε βγάλει τα όνειρά μας και πετάξαν καπνοί, κοίτα! κατάντησαν οι κόποι μας τσιγάρα που φουμάραμε και πάνε... αμέτρητες οι γόπες στο σταχτοδοχείο της αναμονής για έναν καινούργιο κόσμο που ποθήσαμε κι αυτός, στρωμένος με πατημένες υποσχέσεις για το αύριο.

Διάφανη ιερή γαλήνη του Σαββάτου. Ο Αύγουστος απλώνει τα πλοκάμια του μες την αυγή και η ζωή είναι σεμνή και διατρανώνεται κάτω από τον έναστρο θόλο. Ξύπνημα ήρεμο γλυκό, στην ζέστα του καλοκαιριού που μεγαλώνει. Τα άστρα έπεσαν μέσα στα χέρια μου, όλα ανάβουν και σβήνουνε ευτυχισμένα. Το τριαντάφυλλο με την οξύνοια των μίσχων του γελά αφήνοντας τα πέταλά του να ιερουργούνε. Αδιάκοπα κελαηδίσματα, ορχήστρα μυστική που με τον χρόνο αντιπαραβάλει. Στήσε αυτί και άκου: η μέρα απορρέει από το μηδέν του χρόνου της και ξαφνιάζει ευχάριστα αυτή η αριθμητική των τζιτζικιών που ψάλλουν. Πελώριο απολιθωμένο καλοκαίρι!