Το δικό σου φως

Στον κήπο με τα μεθυσμένα χρώματα

ήπια το νέκταρ των παραδεισένιων πουλιών

μέθυσα απ' τα τραγούδια των λουλουδιών

ζαλίστηκα απ' τ' ουρανού τ' αρώματα

μα απ' όλα τ' αστέρια

ένα ξεχώρισα.

Άπλωσα τα δυο μου χέρια

για ν' αγγίξω το φως του

ακόμα δεν το γνώρισα

και την καρδιά μου έκαψε με τη φλόγα του.

Αστέρι μου

θέλεις να ταξιδέψουμε μαζί

σε μιαν ατέλειωτη γιορτή

στα χρώματα του ουράνιου τόξου;

Μετά από τα μερόνυχτα της σιωπής

από τα δάκρυα της αστραπής

ύστερα από τη βροχή του πόνου

το φως της ελπίδας δος μου.

30/8/06