Χαρούμενο 2020 με Πρότερον Θνητοί, με Υγεία κ Δημιουργία

Πρότερον Θνητοί – Επίτομο

(ο ολοκληρωμένος τόμος των 346 σελίδων, προέκυψε από τη σύζευξη των πέντε επιμέρους τόμων/μερών που ξεκίνησαν να δημιουργούνται από τον Οκτώβριο του 2018 και διατέθηκαν σε ‘’σελίδες διάθεσης ελεύθερων ψηφιακών βιβλίων’’ από τον Νοέμβριο του 2018 τμηματικά , όπως δημιουργήθηκαν ώστε να διανεμηθούν δωρεάν).

Erstwhile Mortals – Compendium

(The completed volume of 346 pages, resulted from the conjunction of the five individual volumes/parts that began to be created in October 2018 and were released to ‘’free digital book release pages’’ as of November 2018 in parts, as they were created to be distributed free of charge).

Επίσημη διαδικτυακή πρώτη κυκλοφορία του επίτομου τόμου ‘’Πρότερον Θνητοί’’, Μάρτιος 2019, σε 6,1 MB, 42,256 λέξεις, 346 σελίδες, 2 πράξεις, 12 σκηνές. Είχαν προηγηθεί οι πέντε απαρτιζόμενοι τόμοι/μέρη του έργου, με πρώτο το ηλεκτρονικό βιβλίο ‘’Πρότερον Θνητοί I’’, που διατέθηκε ελεύθερα στο διαδίκτυο από τον Νοέμβριο του 2018, ενώ η προετοιμασία του είχε ξεκινήσει από τα μέσα Οκτωβρίου 2018. Άπαντα τα ηλεκτρονικά βιβλία βρίσκονται διαθέσιμα στις παρακάτω σελίδες διάθεσης ηλεκτρονικών βιβλίων:

Το Πρότερον Θνητοί υπάρχει διαθέσιμο και σε μεταγραφή Μπράιγ (Braille):
στο Academia.edu
στο eBooks4Greeks

Πρότερον Θνητοί
στο Αcademia.edu:
1. Πρότερον Θνητοί - Επίτομον (σε ολοκληρωμένη έκδοση)
2. Πρότερον Θνητοί I
3. Πρότερον Θνητοί II
4. Πρότερον Θνητοί III
5. Πρότερον Θνητοί IV
6. Πρότερον Θνητοί V

στο eBooks4Greeks:

1. Πρότερον Θνητοί (Επίτομον & 5τομο)
2. Πρότερον Θνητοί (Επίτομον σε γραφή Μπράιγ)

στο OpenBook:

Πρότερον Θνητοί (Επίτομον & 5τομο)

στο Twirpx:

a. Κόκκινος Γιώργος Σ. Πρότερον Θνητοί I

b. Κόκκινος Γιώργος Σ. Πρότερον Θνητοί ΙΙ

c. Κόκκινος Γιώργος Σ. Πρότερον Θνητοί ΙΙΙ

d. Κόκκινος Γιώργος Σ. Πρότερον Θνητοί ΙV

στο Free-Ebooks:

a. Πρότερον Θνητοί - Επίτομον

b. Πρότερον Θνητοί I

c. Πρότερον Θνητοί II

d. Πρότερον Θνητοί III

e. Πρότερον Θνητοί IV

f. Πρότερον Θνητοί V

στο Culture365.gr:
a. Πρότερον Θνητοί - Επίτομον
b. Πρότερον Θνητοί I
c. Πρότερον Θνητοί II
d. Πρότερον Θνητοί III
e. Πρότερον Θνητοί IV
f. Πρότερον Θνητοί V

Συνέντευξη του Γιώργου Σ. Κόκκινου σχετικά με το έργο αλλά και για την μεταγραφή του στο σύστημα Braille, 

θα βρείτε στο περιοδικό FreeMinds.gr:

http://www.freeminds.gr/interview_kokkinos/

Καθώς και αναδημοσίευση της συνέντευξης στο περιοδικό Se-Skepseis.gr:

http://www.se-skepseis.gr/archives/144447

Ενώ στην τοπική ανεξάρτητη Εφημερίδα Κηφισιά (φύλλο 1347, Δεκέμβριος 2019)

https://www.kifisianews.gr/_pdfRepository/Kifisia.pdf

θα βρείτε μια συνοπτική παρουσίαση του έργου (που επισυνάπτεται και στην κάτωθι φωτογραφία):

Επίσης παρουσίαση του έργου έχει φιλοξενηθεί και στο περιοδικό Sparmatseto.gr:

https://sparmatseto.gr/2019/06/03/πρότερον-θνητοί-ένα-έργο-του-γιώργου-κ/
αλλά και στην ανεξάρτητη Εφημερίδα Αμαρυσία, του Δήμου Αμαρουσίου:
https://amarysia.gr/vivlio/πρότερον-θνητοί-επίτομον
Παρουσίαση του βιβλίου φιλοξενείται και στο περιοδικό Magazino1:
https://magazino1.blogspot.com/2020/01/george-kokkinos-Erstwhile-Mortals.html
αλλά και στη σελίδα πρωτότυπης αρθρογραφίας Your e-Articles:
https://yourearticles.com/worth-your-click/μια-ματιά-στο-πρότερον-θνητοί/

Χαρίζω για ελεύθερη ανάγνωση (όπως άλλωστε έπραττα) τα δικής μου συγγραφής βιβλία που σε κάποιους αναγνώστες ίσως φανούν χρήσιμα για μελέτη και αποτοξίνωση από τα τυπωμένα βιβλία. Διατήρησα λοιπόν το 100% στα δικαιώματα των κειμένων μου (χωρίς να τα ρευστοποιήσω) για να μπορούν άνθρωποι που ταυτίζονται με το περιεχόμενο να μοιραστούν κάποιες από αυτές τις σκέψεις ανέξοδα. Γι' αυτό το λόγο, όσοι διατηρείτε λογαριασμό στο Goodreads, ίσως θα θέλατε να στείλετε γραπτά κάποιες εντυπώσεις από τις αναγνώσεις σας, είτε να με προσθέσετε στον φιλικό κύκλο των συγγραφέων που παρακολουθείτε. Θα χαιρόμουν να μοιραστώ μαζί σας εντυπώσεις και ιδέες..

https://www.goodreads.com/george_k

Γιώργος Σ. Κόκκινος

Ο Γιώργος Κόκκινος ξεκίνησε τη συγγραφική του δραστηριότητα το 2004 κι έκτοτε συνεχίζει να γράφει αποσπασματικά, στίχους, ποιητικά κείμενα και άρθρα αποκλειστικά στο διαδίκτυο ως διαδικτυακός εραστής της τέχνης του Λόγου. Το 2007 παρακολούθησε μαθήματα Λογοτεχνίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του βιβλίου. Είναι παλαιό μέλος της Π.Ε.Λ. (2007) και έχει στο ενεργητικό του το Γ΄ Βραβείο ποίησης του διαγωνισμού της Π.Ε.Λ. για το έτος 2006. Είναι μέλος επίσης του σωματείου ''Το σπίτι του Καλλιτέχνη'' (2021) και της ''Αμφικτυονίας Ελληνισμού'' (2021). Γεννήθηκε στην Κηφισιά Αττικής τον Σεπτέμβρη του 1977 και ζει ακόμα στην Αθήνα, έχοντας επιπλέον στο ενεργητικό του συνεντεύξεις, δημοσιεύσεις σε περιοδικά έντυπα και του διαδικτύου, λογοτεχνίας, κινηματογράφου και ποικίλης ύλης.

Έχει συμμετοχές σε ετήσια ημερολόγια και ανθολογίες ποίησης:

«Εγκυκλοπαίδεια Γραμμάτων και Τεχνών» (Αμφικτυονία Ελληνισμού 2021)

«Ανθολογία – Ποιήματα και τραγούδια για την Φωτογραφία» (Fotoart 2021)

«Μενεξέδες εφήμερη ομορφιά», ISBN: 9789608917620 (Κηφισιά 2009)

«Κι εγώ θα σ’ αγαπάω κάθε μέρα» 2008, ISBN: 978-960-417-197-2 (Εμπειρία Εκδοτική 2007)

«Τα λουλούδια της ψυχής μας» (Έκδοση stixoi.info 2006)

Διετέλεσε συντάκτης στο eBooks4Greeks από τον Αύγουστο του 2018 έως τον Απρίλιο του 2019, ενώ στο eBooks4Greeks, στο openbook, στο free-ebooks και στο Culture365, έχουν αναρτηθεί τμηματικά από τον Αύγουστο του 2018 έως σήμερα τα ηλεκτρονικά του βιβλία : «Φυγείν εστί», «Τα Λυρικά», «Πρότερον Θνητοί», «Πρότερον Θνητοί – μεταγραφή σε Μπράιγ», «Κατηγορώ», «Τα Ανένταχτα», «Τα Ανένταχτα II», καθώς και οι συλλογές «Σκάλες» και «Κλίμακες» με το φιλολογικό ψευδώνυμο Προκρούστης. Διανέμονται επίσης δωρεάν οι συλλογές στίχων του »Άτλας» και »Παράθεση». Η συλλογή «Φυγείν εστί» έχει αξιολογηθεί με κριτική αναφορά από τον Αντώνη Χαριστό για τα «Εκδοτικά Νέα» (Τεύχος 2, Μάιος 2020). Το βιβλίο «Πρότερον Θνητοί» στην επίτομη έκδοσή του έλαβε μέρος, ως θεατρικό έργο γραμμένο στην Ελληνική γλώσσα, στο διαγωνιστικό τμήμα του ευρωπαϊκού προγράμματος θεατρικών έργων Eurodram 2020 European network for drama in translation.

Συμμετείχε στη δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους «ΜΠΛΕ» (25 Απριλίου 2020) με την Σπυριδούλα-Υρώ Γιολδάση, με την ιδιότητα του Παραγωγού της ταινίας, του Κειμενογράφου/Σεναριογράφου και του Τεχνικού ήχου/μοντάζ. Η ταινία μικρού μήκους «ΜΠΛΕ» διαγωνίσθηκε στο International Film Festival of Larissa: ‘προβολές ταινιών από το διαγωνισμό με θέμα Unlocked 2020’. Συμμετείχε επίσης με τρία ποιήματα στην «Μικρή ανθολογία σύγχρονης ανέκδοτης ελληνικής σατιρικής ποίησης» σε επιμέλεια Βαγγέλη Παπαδιόχου (Τόμος συγκεντρωτικός, Ιούνιος 2020).

Το 1994 συνεργάστηκε με τον Βάσο Αδριανό και την Ρένα Βουτσινά για τις ανάγκες μαθητικής παράστασης στο 2ο Λύκειο Κηφισιάς, για το μονόπρακτο των Κιντέρο Σ., Κιντέρο Ι. «Ένα ηλιόλουστο πρωινό». Συνεντεύξεις του έχουν φιλοξενήσει οι ιστότοποι: Βιβλιοβάμων, ArtOfLiving, Homo Universalis, Θυμοσοφείν, Your e-Articles, Culture365, FreeMinds, Se-Skepseis.

Είναι ιδιοκτήτης του Λογοτεχνικού ιστολογίου «Πορφυράδα» (στο BlogSpot) που βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία από τον Μάρτιο του 2007, καθώς και της αντίστοιχης σελίδας Λογοτεχνικών έργων ‘Συμβατός Δότης Συναισθημάτων’ (στο FB). Διατηρεί επίσης την επαγγελματική του σελίδα στο διαδίκτυο στην διεύθυνση http://www.gkokkinos.net

Τον Γενάρη του 2022 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γράφημα η πρώτη έντυπη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Απάνθισμα 2006-2021» όπου περιέχονται 23 από τα πιο δημοφιλή γραπτά του σε μια πορεία 15 ετών. Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από την Καλλιόπη Ηλιοπούλου «Μέσα στον έρημο σταθμό» και τον Νικόλα Ρέγκο «Το μπλε παράπονό σου». Το τραγούδι «Το μπλε παράπονό σου» αναμένεται να ενταχθεί σε δίσκο τα Χριστούγεννα του 2022 για λογαριασμό της εταιρίας Protasis.

Email: gkokkk@hotmail.com

Προσωπικό ιστολόγιο: https://porfyrada.blogspot.com

Περίληψη

Η ιδέα του Πρότερον Θνητοί γεννήθηκε μέσα από τους εκατοντάδες στίχους που έχω δημοσιεύσει από το 2005 μέχρι σήμερα (2019) και παρέμεναν αναξιοποίητοι μιας και μόνοι τους, αποσπασματικά δημοσιευμένοι ή ενταγμένοι σε κάποια ‘’ποιητική συλλογή’’ ανάμεσα σε τόσες ακόμα ποιητικές συλλογές, πρακτικά δε θα ωφελούσαν επιπλέον την τέχνη. Θεώρησα λοιπόν ως χρήσιμη την επαναπαρουσίασή τους στον κόσμο, κατόπιν μικρής απαραίτητης επεξεργασίας με τη μορφή πλέον ποιητικής εργασίας (θεατρικού έργου), όπου αρκετά πρόσωπα απαρτίζοντας την υπόθεση του έργου, έχουν κάτι να πουν μέσω εμού (και των στίχων μου) στους υπολοίπους.

Το γυναικείο όνομα της πρωταγωνίστριας (Υεμένη) που προφανώς δεν αφορά την πολύπαθη χώρα της Αραβίας, πολύπαθη όμως από τον έρωτα και η πρωταγωνίστρια, επιλέχθηκε για να πρωτοτυπήσει και να αναδείξει ένα θαμμένο ποιητικό κομμάτι του θεάτρου - τον συνδυασμό ποιητικής και υποκριτικής - που στις μέρες μας κατά τρόπο τινά είναι υποτιμημένη η πρόσμιξη. Δεν είναι τυχαία ούτε η επιλογή των ονομάτων του πρωταγωνιστή (Υάκινθου) αλλά ούτε και της συμπρωταγωνίστριας (Οφηλία) καθότι διαθέτουν ποιητική χροιά, παραμυθένιο συσχετισμό και βοήθεια δική μου ως προς τη διαχείριση της ρίμας, αφού κλήθηκα να τροποποιήσω (έστω και στο ελάχιστο) τους αυθεντικούς στίχους μου για την εξέλιξη της υπόθεσης του έργου.

Κατά τον τρόπο που και πρόγονοί μας καθιέρωσαν διαλόγους σε μια ιστορία αγάπης παρεμβάλλοντας τον ‘’χορό’’, εντάχθηκε η χορωδία ώστε να προμηνύει τα μελλούμενα στους ακροατές, αλλά και να παρέχει την πρόγευση άλλοτε του δραματικού κι άλλοτε του κωμικού στοιχείου μέσα στο έργο, αφού βρίθει συναισθηματισμών και μεταβολών από το κωμικό στοιχείο στην δραματουργία κι από τον ερωτισμό στην απόγνωση.

Ως πειραματική εργασία, γιατί έτσι ξεκίνησε και λειτούργησε μέχρι σήμερα έως ότου βρει το δρόμο του το έργο στο θεατρικό σανίδι, ίσως ως κάτι πρωτοποριακό και καινοτόμο για τις εποχές μας (αφού κι όλας συνεπάγονται ορισμένα κοινωνικά μηνύματα μέσω των διαλόγων)  - καινοτόμο και πρωτοποριακό στη σύγχρονη εποχή και με σύγχρονους διαλόγους τόσο για τον θεατρικό κόσμο όσο και για τον λογοτεχνικό κόσμο, αφού περιπλέκονται οι δύο κόσμοι των τεχνών σε μία, και μάλιστα με την ύπαρξη αρκετών προσώπων που απαρτίζουν την υπόθεση - πρωτίστως λοιπόν, ως πειραματική εργασία θεωρώ ότι οφείλει να αξιολογηθεί, να κριθεί και να αξιοποιηθεί μελλοντικά για το κοινό.

Μετά και την τμηματική παρουσίαση του έργου σε πέντε τόμους που κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο - στο EBooks4Greeks.gr, στο OpenBook, στο Free-eBooks και πρόσφατα στο Τwirpx.com (μάλιστα αρκετοί χρήστες του Scribd το μεταφόρτωσαν ήδη στον προσωπικό τους λογαριασμό δημόσια προς διάθεση σε άλλους χρήστες και τους είμαι ευγνώμων) - το έργο εντάχθηκε όλο σε έναν τόμο και πλέον διακινείται ελεύθερα προς ανάγνωση σε επίτομη μορφή 346 σελίδων που περιέχει όλους τους στίχους και τις φωτογραφίες των επιμέρους μερών του (σε 6,1 MB, 42.256 λέξεις, 346 σελίδες, 2 πράξεις, 12 σκηνές, με επιλογικό σημείωμα, αντί για προλογικό)

Ψάχνοντας για να του βρω τίτλο, το ‘’Πρότερον Θνητοί’’ (πέρα από το επιτυχημένο και δικής μου επιλογής εξώφυλλό του, δημιουργία του Γιάννη-Στέλιου Παππά) στην διαδικτυακή μου αναζήτηση έπεσα πάνω στον Ωριγένη τον Αδαμάντιο (τον δογματικό θεολόγο και στωικό φιλόσοφο που αναθεματίστηκε για τα κηρύγματά του από την Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο το 553 μ.Χ.) και συγκεκριμένα στον τόμο από τα έργα του XV, της σειράς ομιλιών του Opera Omnia και πιο συγκεκριμένα στο κήρυγμα (Ομιλία )V του τόμου.

Εύχομαι και ευελπιστώ στην μελλοντική αξιοποίηση αυτής της δουλειάς, που είναι πολυσύνθετη από θέμα συντελεστών αλλά - πιστεύω και - χρήσιμη για το θέατρο και τη λογοτεχνία ως κάτι που έλειπε χρόνια από το χώρο της τέχνης.

Η υπόθεση του έργου :

Το ζευγάρι γνωρίστηκε Αύγουστο (δεν γνωρίζουμε ποιου έτους). Εκείνη σερβιτόρα, όπως προκύπτει από τα λόγια του Υάκινθου στην πορεία, κι εκείνος ταχυδρόμος όπως επίσης προκύπτει από την υπόθεση. Γνωρίστηκαν εντός μιας παρέας, πέρασαν τα μύρια όσα για να υπάρχουν μαζί και αλληλογραφούσαν είτε με επιστολές, είτε με ποιήματα καθότι εξωτερικοί παράγοντες παρεμβάλλονταν στην συνεύρεσή τους (''οι καταστάσεις'', όπως μας λέει ο Υάκινθος). Κάποιες φορές συνωμότησε το μυθικό στοιχείο (Νυχτερίδα) ώστε να είναι μαζί ή άνθρωποι που βρέθηκαν στον δρόμο τους (ο Ποιητής) που επιχείρησαν να τους κρατήσουνε μαζί. Μετά από μια μακρόχρονη σχέση χώρισαν, ο Υάκινθος αγάπησε μια κοπέλα κατά πολύ μικρότερή του σε ηλικία και διατήρησε σχέση, την Οφηλία, ενώ η Υεμένη παντρεύτηκε και απέκτησε 2 παιδιά, όπως μαθαίνουμε στην απρόσμενη συνάντησή τους στον Εθνικό κήπο. Μετά και την τυχαία τους συνάντηση, ξανα-ερωτεύονται. Ο Υάκινθος παρατάει την Οφηλία, και η Υεμένη την οικογένεια για να υπάρχουν πάλι μαζί. Εκεί προς το τέλος της πορείας του έργου όμως που θεοποιείται και το θηλυκό στοιχείο, άξαφνα χάνεται, εξαφανίζεται κατά μυστηριώδη τρόπο η Υεμένη (πράγμα όχι σπάνιο, εφόσον είχε δείξει τάσεις φυγής κατά την εξέλιξη του έργου) και την βρίσκουν τελικά νεκρή. Πιθανολογούμε από την κατακλείδα, ότι κάποια χρόνια μετά (συγκεκριμένα, ''χίλιες τετρακόσιες μέρες και δύο χιλιάδες ώρες'' μετά) όπως μας λέει ο Υάκινθος στον επίλογό του, στάθηκε αδύνατον να προχωρήσει με άλλη γυναίκα, κάνοντας τον απολογισμό του. Πιθανολογούμε επίσης ότι η Υεμένη μετουσιώθηκε σε Θεά Αφροδίτη (υπεισέρχεται το θεϊκό στοιχείο που αποτελεί την γέννεση της πλάσης ως προπομπός για την ελπίδα μας...)

Κυρίαρχα νοήματα, η Ελπίδα και η αναζήτηση του νοήματος της Ζωής.

Ως θεατρικό έργο αποτελεί φανταστική ιστορία και δεν συνδέεται με αληθινά πρόσωπα ή καταστάσεις.

Summary:

The Idea of ​​the Erstwhile Mortals was born through the hundreds of poems I've published from 2005 to the present (2019) and remained unused on their own, fragmented or incorporated into some 'poetic collection' among so many poetic collections, practically they would not benefit art further. So I thought it useful to represent them in the world, after a little necessary editing in the form of a more poetic work (play), where several people making up the work, have something to say through me (and my lyrics) to the rest.

The female name of the protagonist (Yemen) who obviously does not belong to the crippled Arab country, but crippled by love, was chosen to originate and highlight a buried poetic part of the theater - the combination of poetic and hypocritical - that nowadays in what way is the impurity underestimated. Neither the names of the protagonist (Hyacinth) but the co-protagonist (Ophilia) are accidental as they have a poetic connotation, mythical connection and help with my rhymes management, since I was asked to modify my original lyrics about the evolution of the project.

In the same way that our ancestors established dialogues in a love story by inserting ''Chorus'', the chorus was incorporated to anticipate future audiences, but also to provide a foreshadowing of the dramatic and the comical element in the work, after experiencing emotions and changes from the comic element to the drama and the eroticism to the despair.

As experimental work, that's why it started and worked until today until finds its way to theater, perhaps as something innovative and innovative for our times (since they all involve certain social messages through dialogues) - innovative and innovative in the modern times and with contemporary dialogues for both the theatrical and literary worlds, since the two worlds of the arts are intertwined in one, and with the existence of several persons making up the case - primarily as work that I must be evaluated to determine and exploit future for the public.

After partial presentation of the project in five volumes that has been online on EBooks4Greeks.gr, OpenBook, Free-eBooks and more recently on Twirpx.com, many Scribd users have already uploaded it in their personal account publicly available to other users (and I am grateful) - the work has been integrated into one volume ‘’Erstwhile Mortals – Compendium’’ and is now freely read in a 346-page transcript containing all the lyrics and photos of its individual parts (in 6,1 MB, 42,256 words, 346 pages, 2 acts, 12 scenes).

In search of a title for it, "Erstwhile Mortals" (besides its successful cover of my own choice, the creation of John-Stelios Pappas) in my web search I fell to Origenis Adamantios (the dogmatic philosopher and theologian) which was cursed for his sermons by the 5th Ecumenical Council in 553 AD, and specifically on the volume from the works of XV, the series of speeches of Opera Omnia, and more specifically on the sermon (Speech) of the volume.

I hope and look forward to the future exploitation of this work, which is complex in terms of contributors but - I believe - useful to theater and literature as something missing from the field of art.

Project Case:

The couple met in August (we do not know which year). Her waitress, as is clear from the words of Hyacinth in the process, and him postman also emerges from the affair. They met within a group of persons, passed through the mysteries of each other and corresponded either with letters or with poems because external factors were interfering with them (the situations, as Hyacinthus tells us). He sometimes plotted the mythical element (the Bat) to be together or other people on their way (the Poet) who tried to keep them together. After a long-term relationship, Hyacinth fell in love with a girl much younger and maintained a relationship with Ophelia, while Yemen married and had two children, as we learn in their unexpected encounter at the National Garden. After their random encounter, they fall in love again. Hyacinth extends Ophelia, and Yemen extends family to be together again. Towards the end of the project, however, the female element is abruptly lost, mysteriously disappearing from Yemen (which is not uncommon, since she had shown escalating tendencies in the course of the project) and is eventually found dead. It is conceivable from the conclusion that some years later (in particular, "a thousand four hundred days and two thousand hours" as Hyacinthus tells us in his epilogue), it was impossible for him to proceed with another woman. We also speculate that Yemen has become Goddess Venus (the divine element that constitutes the birth of creation as a precursor to our hope ...)

Dominant meanings, Hope and the pursuit of the meaning of Life.

As a play, it is a fantastic story and not linked to real persons or situations.

George S. Kokkinos