Βίκυ Τσιμπιρλή - VII Ποιήματα
Βίκυ Τσιμπιρλή - VII Ποιήματα
πλαισιώνονται με ζωγραφικούς της πίνακες
 |
| ( ''Βluebird'' - λάδι σε καμβά) |
ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ
Οι άνθρωποι έχουμε πλάκα !
Σου λένε πως δεν έχεις χιούμορ, ούτε και φαντασία,
την ώρα που τους έψαχνες... κι έκλαιγες να τους βρεις...
Ας είναι !
Δεν ελπίζω τίποτα !
Δεν έχουν ιδέα για τίποτα !
Δεν δ-ι-α-β-ά-ζ-ο-υ-ν τίποτα !
Δεν ακούνε τίποτα !
Δεν διαισθάνονται τίποτα !
Δεν λένε τίποτα !
Δεν κάνουν τίποτα !
Δεν γράφουν τίποτα !
Δεν δίνουν τίποτα !
Δεν βλέπουν τίποτα !
Δεν νιώθουν τίποτα !
Είμαι λεύτερος !
07/01/2020
ΑΓΡΑΦΟ ΓΡΑΜΜΑ
" Ξέρεις....θα λείψω για λίγες ημέρες
και σε ενημερώνω,
γιατί σε υπολογίζω, γιατί σε σέβομαι και γιατί σ΄αγαπώ !
Εκεί που θα πάω, θα σ΄έχω στη σκέψη μου
και μη νιώσεις στιγμή,
πως θα σε έχω ξεχάσει
και πως θα έχω πάψει να σε αποζητώ !
Και προπαντός,
να μην ανησυχείς,
όπως συνήθως ανησυχείς όταν χάνομαι...
Θα είμαι καλά !
Με σώας τα φρένας και δυνατή την καρδιά !
Αλήθεια, ξέρεις τι χρώμα έχει η αγάπη ;
Δεν ξέρεις ;
Μα μελί-καστανό φυσικά !
Το χρώμα των ματιών μου ! "
Θα έγραφε εκείνη....Αν έφευγε...
Μα ήταν πάντα εκεί !
Μέρα και νύχτα !
Σαν σκαλισμένο, εφηβικό αρχικό,
στην αλμυρή φλούδα του δέντρου !
" Αλήθεια, την γεύση της αγάπης την ξέρεις ;
Μα είναι η γεύση των χειλιών μου,
καθώς ξεχειμωνιάζουνε ,
στις τρύπιες πέτρες, στο κύμα και στο βοριά..."
02/01/2020
 |
| (''Τροπικάνα'' - λάδι σε καμβά) |
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ
Διαβάζεις...
και υποκύπτοντας στην ανάγκη σου,
ταυτίζεσαι προς στιγμήν
με λόγια που δεν γράφτηκαν για σένα !
Σφετερίζεσαι σκέψεις και συνειρμούς
που δεν σου ανήκουν,
αλλά που θα ήθελες να σου ανήκουν !
Να είσαι Εσύ, πίσω από τις λέξεις !
Μετά... ταρακουνάς την λογική, την περηφάνια σου
και την εντιμότητά σου,
μαζεύεις τα μπογαλάκια σου,
και αποχωρείς διακριτικά από το ποίημα,
μιας άλλης πολύβουης εποχής...
Οι ημερομηνίες του δεν σε περιείχαν !
Και δεν μπορείς εσύ,
με αντικλείδι την φαντασία σου,
να εισχωρείς αδιάντροπα,
στα ξένα συναισθήματα,
που είχαν καταθέσει σε άλλο όνομα,
αυτοί που νιώθαν μόνοι...όταν νυχτώνει...
Εσύ, είσαι Εσύ !!
Γλείφεις τα χείλη σου να ξεγελάσεις την δίψα σου,
ελπίζοντας πάντα πως κάποια ώρα,
Εσύ, θα γίνεις το μόνο Όνομα
και όχι κάποιο όνομα,
το μόνο Φως,
και όχι κάποιο φως,
στη νύχτα του Ενός και Μόνου Ποιητή,
και όχι κάποιου ποιητή...
Κάνεις μεγαλόψυχα,
μία καλή κριτική,
και τραβάς μονοκοντυλιά,
τις κόκκινες γραμμές σου !
Άλλωστε, μόνο Εσύ, ταΐζεις ανέκαθεν τα πουλιά...
Είτε είναι σε καμμένη γη, είτε όταν ανθίζουν οι βιολέτες,
οι ροζ αμαρυλλίδες... κι οι αναστάσιμες πασχαλιές ...
27/12/2019
ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ
Και μετά,
ο θάνατος άρχισε να μεγαλώνει
κατά ένα λεπτό την ημέρα,
κι αυτή, έγραφε πια συνταγές μαγειρικής,
γιατί οι στίχοι πεθαίναν στο μαξιλάρι της,
ξαπλωμένοι τ΄ανάσκελα,
κατάμεσα στα μαλλιά της.
Γέμιζε η νύχτα τσιγαρισμένο κρεμμύδι
και ψόφια γιασεμιά !
Αποκεφαλισμένες βιολέτες
και αμαρυλλίδες σε κηδειόχαρτα,
χλωμιάζαν το δρόμο,
έξω απ΄το καμαράκι της
και νερουλιάζαν με θρίαμβο,
τον δημοτικό φωτισμό.
Καρότα και άνηθος και κανέλα ξυλάκι,
ντομάτα τριμμένη
και φύλλα-φιόγκοι του μπακλαβά,
στολίζαν περήφανα,
τον γιορτινό γερο-έλατο,
με το κοκκινοπίπερο πάχνη τους
και άστρο μισολιπόθυμο,
το αψηλό όνειρό της...
Στη φάτνη γεννιόνταν,
ένα σμήνος πουλιά,
κι ο γητευτής τα χνώτιζε
με σάλιο της σιωπής του...
19/12/2019
 |
| (''Φούξια'' - λάδι σε καμβά) |
Η ΑΠΟΦΑΣΗ
Το πρωί,
έχτιζε επιμελώς την απόφαση !
Το βράδυ, γκρεμιζόταν !
Κάθε που νύχτωνε,
αφουγκραζόταν τριγμούς στα θεμέλια της,
ώσπου θαβόταν ολόκληρος,
στα τσιμεντένια συντρίμμια !
Τον πονούσαν τα κόκαλα...
Τον πονούσε η σάρκα του...
Τον πονούσαν οι σκέψεις...
Αυτές,
που απ΄τ΄αβάσταχτο βάρος συνθλίβονταν,
ώσπου να σπάσουν τελείως τα τσόφλια τους
και ν΄ απομείνουν γυμνές !
Στο μυαλό του, κολλημένα κομμάτια
σαν τις φολίδες φιδιού !
Όσο να φέξει,
τα ρημαγμένα του δάχτυλα,
θα τα 'χουν στοιβάξει ξανά...
16/12/2019
SOMETIMES
Kαμιά φορά, και τα λουλούδια σε πονάνε !
Ειδικά σαν δεν ανθίσαν ποτέ,
στη δική σου αυλή ,
σαν φωτεινές και τολμηρές ευχούλες !
Παρά τα βλέπεις απέναντι,
μικρά κομματάκια,
ανοιξιάτικου θησαυρού !
Έτσι, σε βάζουν στη θέση σου,
και σε διώχνουν ακόμα πιο μακριά,
μιας και παρ΄όλη την φροντίδα σου,
το νοιάξιμο και τα λιπάσματα της ψυχής σου,
σου΄τυχε στέρφα γη !
Ξέχνα λοιπόν τα ηλιοτρόπια,
που ματώνουν και γδέρνουν αλύπητα,
τον κάθε σου Οκτώβρη,
τα νούφαρα του γλυκανάλατου
και φάλτσου στοχασμού,
τις πρώιμες βιαστικές,
και ριψοκίνδυνες ανεμώνες,
που δεν σε καταδέχτηκαν ποτέ θαρρετά,
και βολέψου μ΄εκείνον τον καμβά,
που΄χεις στο προσκεφάλι !
Και να θυμάσαι !
Ακόμα και η φύση, κάνει τα κόλπα της,
ίσα να σε ταράξει...
Εσύ μην πάψεις ποτέ,
να έχεις έρωτα μαζί της !
10/12/2019
 |
| (''Άνοιξη'' - λάδι σε καμβά) |
ΜΟΝΑΞΙΑ
Την χάλασες, αλλά δεν την γκρέμισες !
Απέτυχες να την γκρεμίσεις !
Τώρα διορθώνει τα σύνορα της
και μαζεύει τις καταιγίδες της !
Το γκρέμισμα θέλει Τέχνη !
Σαν και την ίδια, την μοναξιά !
Μία θυσία εδώ, μία ρυτίδα πιο πέρα,
ένα γενναίο παρόν πιο εκεί,
μία απόφαση κραταιή,
μια απουσία των τετριμμένων
κι αλλόδοξων πιστευμάτων,
ένα απάνθισμα των σημαντικών,
και γλαυκών σου στιγμών,
ένα ανατρίχιασμα,
ένα Αρχικό απ΄όλο το αλφάβητο,
ένα μπράβο στ΄ ανάβλυσμα,
μια ζωογόνο λιποθυμιά ,
ένα χέρι στη λάσπη,
μια πινελιά εμψύχωσης,
έναν ειρμό κουράγιου,
ένα ποίημα,
έναν ήλιο,
ένα φεγγάρι,
μία ώρα,
ένα κλωνάκι απ΄ άψινθο,
Μία κορφή απ΄το δέντρο,
κι όλο το δάσος τις καληνύχτες !
Το γκρέμισμα θέλει Τέχνη...
Και η Τέχνη θέλει Έρωτα !!
06/12/2019
---------
*Υποσημείωση από την διεύθυνση του ιστολογίου σχετικά με το ποίημα ''Χιούμορ και Φαντασία'': Ο συσχετισμός των στίχων με την διάσημη ρήση του Νίκου Καζαντζάκη είναι εμφανής στο ποίημα. Οφείλουμε όμως να διευκρινίσουμε ότι η ρήση που εμφανίζεται στο βιβλίο του ''Ασκητική'', προέρχεται από αρχαίο Έλληνα συγγραφέα, τον Κύπριο Φιλόσοφο Δημώναξ, επειδή όπως είναι γνωστό στο βιβλίο της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας ''Δημώνακτος Βίος'' του Λουκιανού, εμφανίζεται ως ο πνευματικός πατέρας του γνωστού ρητού..: «Εκείνον θεωρώ ελεύθερο, όποιον δεν ελπίζει τίποτα και δεν φοβάται τίποτα».
Πηγή: reporter.com.cy
και θα με εμπνέουν όσο θα ζω ! "
Βίκυ Τσιμπιρλή
για το ιστολόγιο της Πορφυράδας © Ιανουάριος 2020
Η Βίκυ Τσιμπιρλή είχε συμμετάσχει με στίχους της, ενώ επιπλέον είχε συνεισφέρει και με ζωγραφικά της έργα στις
6 θεματικές συλλογές του ιστολογίου της Πορφυράδας που δημιουργήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα
από 09/10 έως 17/11 το 2019
για το ιστολόγιο της Πορφυράδας © Ιανουάριος 2020
Η Βίκυ Τσιμπιρλή είχε συμμετάσχει με στίχους της, ενώ επιπλέον είχε συνεισφέρει και με ζωγραφικά της έργα στις
6 θεματικές συλλογές του ιστολογίου της Πορφυράδας που δημιουργήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα
από 09/10 έως 17/11 το 2019
 |
| (''Ο κύκλος'' - λάδι σε καμβά) |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου