Πορφυραδα

Τζένη Γραφάκου   Συνοπτική παρουσίαση του Πρότερον Θνητοί Επίτομον Μια μικρή παρουσίαση του βιβλίου Πρότερον Θνητοί - Επίτομον φιλοξενεί σήμερα το ιστολόγιο της Πορφυράδας. Πρόκειται για τις εντυπώσεις μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου αλλά και τα συναισθήματα που άφησε κατά την ανάγνωσή του... ''Ένα μαγικό ταξίδι συναισθημάτων. Ένα ερωτικό roller-coaster, με δυσθεώρητες ανόδους κι αβυσσαλέες βουτιές. Χαστούκι και χάδι ταυτόχρονα. M' έκανε να χαθώ και να επιθυμήσω να ερωτευτώ ξανά σαν έφηβη, με όποιο κόστος. Προσπαθώ να θυμηθώ αν έχω διαβάσει ξανά κάτι παρόμοιο, όχι για να συγκρίνω, αλλά για να ανασύρω όσα ένιωσα διαβάζοντας το Πρότερον Θνητοί.  Σκληρό Rock παραμύθι, για μεγάλα παιδιά  αληθινό σαν τη ζωή. Με κίνδυνο να φανώ υπερβολική  ό,τι πιο δυνατό έχω διαβάσει την τελευταία δεκαετία, ικανό αυτό και μόνο το έργο, να κατατάξει τον Γιώργο Κόκκινο στην πιο περίοπτη θέση στο πάνθεο της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας..'' Τζένη Γραφάκου Επισημαίνου

Η αρχή της τρικυμίας - του Γιώργου Σ. Κόκκινου Όταν συνελήφθη η ιδέα των στίχων του Έρημου σταθμού που παρουσιάσαμε πρόσφατα  (κι αυτό έχει από πίσω μια μακρά ιστορία) δημιουργήθηκε η ανάγκη να υπάρξει μια συνέχειά του  - η συνέχεια αυτής της ιστορίας που διαδραματίζεται μέσα σε κάποιο έρημο σταθμό τρένων -   κι αυτό πραγματώθηκε λίγο καιρό αργότερα μέσα από τους στίχους του  Η αρχή της τρικυμίας που παρουσιάζουμε σήμερα και κατόπιν, της μελοποίησής του το 2014... Στίχοι: Γιώργος Σ. Κόκκινος Μουσική σύνθεση: Μ.Κ. Δημιουργία στίχων: 23/11/2010 Δημιουργία μουσικής σύνθεσης: 15/11/2014 [Τι να χωρέσω εδώ μέσα; Τι βαρύς πονοκέφαλος... σε πέντε γραμμές τη φυγή μου, τη λύπη μου; ΦΕΥΓΩ!] Τί νύχτα! ο αγέρας σφυρίζει κρυώνω, ζεσταίνομαι ... ούτε που νοιάζομαι, ούτε που ξέρω οι σκέψεις ατέλειωτες, τα διαλυμένα μου όνειρα κομμάτια στο βάζο το πλοίο έφυγε, το τρένο το χάσαμε, πέφτει η βροχή σιωπηλά το γεμισμένο ποτήρι με τη βότκα αδειάζει το λεωφορείο ξέφυγ

Μέσα στον έρημο σταθμό - του Γιώργου Σ. Κόκκινου Μια ερασιτεχνική/πειραματική ηχογράφηση των στίχων που έγιναν ιδιαίτερα γνωστοί μέσα από χρήστες του Instagram και του FB, παρουσιάζει με ιδιαίτερη χαρά σήμερα το ιστολόγιο της Πορφυράδας.  Πρόκειται για μελοποίηση στίχων του ποιήματος ''Μέσα στον έρημο σταθμό'' από το μακρινό 2011 και το προσωπικό αρχείο του Γιώργου Σ. Κόκκινου. Το ποίημα έχει περιληφθεί στη συλλογή Φυγεῖν ἐστί , καθώς και στο ομώνυμο document Μέσα στον έρημο σταθμό  προγενέστερα από τον δημιουργό του.  Η δημιουργία του ποιήματος έγινε στις 09/11/2008 όπου και αναρτήθηκε Δημόσια στο stixoi.info ενώ μετέπειτα στις 26/03/2011 μελοποιήθηκε στην εκτέλεση που παρουσιάζουμε σήμερα...  Στίχοι: Γιώργος Σ. Κόκκινος Μουσική σύνθεση: Μ.Κ. Δημιουργία στίχων: 09/11/2008 Δημιουργία μουσικής σύνθεσης: 26/03/2011 Μέσα στον έρημο σταθμό, πάνε και έρχονται τα τρένα κι απ’ τα βαγόνια κατεβαίνουν οι αγάπες που δεν αντέξανε ποτέ το χωρισμό

Βίκυ Τσιμπιρλή - VII Ποιήματα πλαισιώνονται με ζωγραφικούς της πίνακες ( ''Βluebird'' - λάδι σε καμβά) ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ Οι άνθρωποι έχουμε πλάκα ! Σου λένε πως δεν έχεις χιούμορ, ούτε και φαντασία, την ώρα που τους έψαχνες... κι έκλαιγες να τους βρεις... Ας είναι ! Δεν ελπίζω τίποτα ! Δεν έχουν ιδέα για τίποτα ! Δεν δ-ι-α-β-ά-ζ-ο-υ-ν τίποτα ! Δεν ακούνε τίποτα ! Δεν διαισθάνονται τίποτα ! Δεν λένε τίποτα ! Δεν κάνουν τίποτα ! Δεν γράφουν τίποτα ! Δεν δίνουν τίποτα ! Δεν βλέπουν τίποτα ! Δεν νιώθουν τίποτα ! Είμαι λεύτερος ! 07/01/2020 ΑΓΡΑΦΟ ΓΡΑΜΜΑ " Ξέρεις....θα λείψω για λίγες ημέρες και σε ενημερώνω, γιατί σε υπολογίζω, γιατί σε σέβομαι και γιατί σ΄αγαπώ ! Εκεί που θα πάω, θα σ΄έχω στη σκέψη μου και μη νιώσεις στιγμή, πως θα σε έχω ξεχάσει και πως θα έχω πάψει να σε αποζητώ ! Και προπαντός, να μην ανησυχείς, όπως συνήθως ανησυχείς όταν χάνομαι... Θα είμαι καλά ! Με σώας

''Εφυγε σαν κύριος'' ..  Ένα κείμενο του Γιώργου Μιχαλόπουλου    Έφυγε σαν...κύριος, διακριτικά απε χώρισε με την επικαιρότητα, επιβαίνοντας στο λευκό του έλκηθρο βαστώντας τις γεμάτες γεγονότα αποσκευές του, χαρίζοντας 2019 στιγμές ανάμικτες, πικρές σαν το αμύγδαλο και γλυκές σαν ζαχαρωτό των εορτών, έφυγε όπως σχεδόν ήρθε με το κεφάλι ψηλά εν μέσω βεγγαλικών αποχαιρετισμού και παιάνων ευχαριστίας. Μας άφησε χρόνους το 2019, παραδίδοντας την σκυτάλη της ιστορίας στον επόμενο. Φεύγουν τα καραβάνια της μέρας, φορτωμένα με τις απουσίες των αδικοχαμένων προσ-μονών που ασκητικά επέλεξαν να ζήσουν μακριά απ τα φώτα της συμβατικής αποδοχής. Φεύγουν οι στιγμές, αδειάζοντας τις θέσεις εργασίας του παρόντος. Σβήνουν οι φωτεινές επιγραφές του ήλιου που διαφήμιζαν την βιτρίνα των καλοκαιρινών εκπτώσεων θερμοκρασίας. Φεύγουν οι ώρες, παράνομα μεταναστεύουν, τα ρολόγια της μνήμης ακολουθούν πιστά τις εκκρεμότητες ως συνοδεία.

VII Ανένταχτα του Γιώργου Σ. Κόκκινου - Αδημοσίευτα *διανθισμένα με τις φωτογραφίες της Μαρίας Καραμπούτα* (Τα κάτωθι ποιητικά κείμενα και στιχουργήματα δεν συμπεριελήφθησαν στα ηλεκτρονικά βιβλία ‘’Ανένταχτα I’’ & ‘’Ανένταχτα II’’ και θεωρούνται Αδημοσίευτα, ενώ το Παραμονή Χριστούγεννα έχει περιληφθεί αυτούσιο στο 3ο βιβλίο της σειράς Πρότερον Θνητοί , καθώς και στην αντίστοιχη Επίτομη έκδοση. Έχουν υποστεί ελάχιστες τροποποιήσεις από την αρχική τους παρουσίαση στο stixoi.info ). Χλωμό Σαββατόβραδο Και να μια μελωδία π’ ακούγεται, ξεχασμένη καιρός πάει πολύς που άκουγα και διάβαζα για νέους κόσμους εδώ να μασουλάω Μαγιάτικο ψωμί, με ελαιόλαδο και δυόσμο πόσα φεγγάρια μάτια μου να περιμένεις ακόμα; γεμίσανε τα φεγγάρια, αδειάσανε περάσανε μήνες, χρόνια, δεκαετίες γεμίσανε τα ποτήρια με πίκρες, φαρμάκι από χάπια και αηδία σπάσανε τα ποτήρια με μια μανία τόση, σε ραγισμένους τοίχους σπάσανε πάνω τους τα μπολ, τα πιατικά σε στίχους πο