Πορφυραδα

Αφηγητής Κάπου βαθιά στην αστραπή , κρύβεται κάπου η αγάπη ένα μικρό , λεπτό και ανεπαίσθητο σχοινί , έτοιμο για να σπάσει μα είναι τόσο δυνατό , από ατσάλινη και εύπλαστη κορδέλα ένα φωτάκι της ζωής που καθρεπτίζεται η στιγμή πάνω στα χρόνια . Μέτρα ! κι ό , τι κι αν άστραψε ή πέρασε σα σίφουνας ή σαν αιώνιο απαλό αεράκι ή ό , τι απόμεινε να λάμπει ακόμα σα γαλαξίας στους καιρούς που περιστρέφεται σ ’ ένα πανάρχαιο σύννεφο πιάστηκε και περιφέρεται μες τους αιώνες . Δες ! εκεί περπάτησε η αγάπη πέρασε μέσα από λυγμούς κι από μπουντρούμι όπου μύριζε η πέτρα λούστηκε μ ’ όλους τους χυμούς , από καρπούς εξωτικούς κι απ ’ τα αιδοία των γυναικών πληθωρικά κατέφτασε στην πτέρνα αυτό το μένος , τούτο το πάθος , όλος ετούτος ο καημός που να χωρέσει ; αυτή η ορμή που παθιασμένα κυνηγούσε όλο δαίμονες , εκτροχιάστηκε Άσε ! περπάτησε πολλά αυτή η αγάπ