ΕΠΙΛΟΓΟΣ μέρος 5
Υάκινθος -Τα πιο όμορφα όνειρα, γίνονται όταν επιστρέφεις στην πραγματικότητα- Βαδίζοντας αμέριμνος στα σκοτεινά σοκάκια σκεπτόμενος τα χρόνια μου που αλήτικα θρηνούν αναλογίζομαι συνέπειες και καταστάσεις λήθης που χάθηκαν στο διάβα των καιρών και αιμορραγούν έφυγαν χαμένες χίλιες τετρακόσιες μέρες και δύο χιλιάδες ώρες μιας θολής και αστίλβωτης παιδικότητας… το όνειρο μου κόκκινο και το δικό σου γκρίζο μ’ ακόμα μες τη σκέψη μου εσένα ζωγραφίζω σου βάζω χρώματα χρυσά, πέφτω ξανά στη λήθη κι ανθίζει μέσα σ’ όνειρο αυτό που χρόνια λείπει μα το παιδί της μνήμης μου νεκρό, χαμογελά ξαναγεννά τα όνειρα και διερευνά τις λέξεις κι απ’ όσα λάθη κάναμε, με δυο λευκά φτερά στα πάθη του Μεσαίωνα τρέχεις ξανά να παίξεις έφτασα ανέραστος και μήτε αγαπημένος να κουβαλώ της προδοσίας τη γλύκα την πικρή γεύση της νιότης στα μαλλιά μου… ξεμείναμε από έρωτες και δεν υπάρχει το μοντέλο δώστε την πένα στον γραφιά να καταγράψει την αγάπη