Στάζει το αίμα
Με κόκκινο στυλό απόψε γράφω
το αίμα απ' τις λέξεις να κυλά
κι αφού, όσα με πόνεσαν θα γράψω
την κόλλα θα πετάξω στην φωτιά
Μα όταν η μελάνη στο χαρτί μου
την πρώτη έχει κάνει επαφή
πονάει και ματώνει η ψυχή μου
στη θύμιση γιατί, έρχεσαι εσύ
Και όσο η ώρα προχωράει
όλο και κοκκινίζει το χαρτί
στάζει το αίμα απ'την καρδιά μεσ'το στυλό μου
κι απ'το στυλό μου μεσ'την κόλλα τη λευκή
Γεμάτο μ'αίμα ειν'απόψ' το ποίημα σου
ΑπάντησηΔιαγραφήκι αναρωτιέμαι πως αντέχει η καρδιά σου
από τη μια να είναι τόσο πικραμένη
κι από την άλλη πάντα τόσο ερωτευμένη...
χιχι καλησπέρα Νικολίνα!!
χαχαχα δε το πιστεύω ,και στα σχόλια ακόμη ο συγχρονισμός μας
ΑπάντησηΔιαγραφήαπίστευτος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
κι αφού αναρωτιέσαι,ένα θα σου πώ...Όλα γίνονται!
καλό βράδυ!
Καλή σου νύχτα, καληνύχτα σε όλη την παρέα μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήMάλιστα .... γραφετε λοιπον καποιοι και εδω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΒεβαια δεν εχω καταλαβει τι διαφορα εχει αλλα θα μου εξηγησεις ετσι κι αλλιως ε???
Μαρία, στείλε μου τη mail διεύθυνσή σου να σε προσθέσω στους συντελεστές της Πορφυράδας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρά μας να συμμετέχεις μαζί μας...
Μαράκι μου περισσότερες πληροφορίες απο τον Γιώργο_Κ
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί είπαμε, εσύ έχεις το χρώμα(ξανθό)κι εγώ μάλλον το χάρισμα xixi