Θυμάσαι;

Βρίσκομαι ξανά συντροφιά να κάνωστην πηχτή νύχτα.
.ξεναγώντας τις αναμνήσεις μου πάλι σε σένα..
Κουλουριασμένη στο κρεββάτινα
μετρώ τις ανάσες σου στα σεντόνια
και κείνες ανεμολούλουδα να δραπετεύουν μαζί σου..
Θυμήσου τι σου ειχα πει..
"μονάχα μια στιγμή τη μέρα να με σκέφτεσαι..μου αρκεί για ν αναπνέω"..
Μα πως μπόρεσες να πιστέψεις
πως οι ανάσες μουδεν ήταν μόνο δικές σου...
Και τώρα...
Πες μου...
Πώς χτυπά η καρδιά σου χωρίς τις δικές μου ανάσες...
Φοβάμαι καρδιά μου..
Για σένα φοβάμαι...
Γιατί μακριά σου...
οι ανάσες μου...τελειώνουν...

Σχόλια

  1. Μαρία, καλώς ήρθες.Πολύ χαίρομαι που ήρθες στην παρέα μας. Θα τα λέμε και εδώ. Σήμερα έβαλα στο μπλογκ μου το Parlami που σου στείλανε στους στίχους και το ακούω συνέχεια γιατί μ' αρέσει πολύ.Θα σε βοηθάμε σ'ό,τι χρειάζεσαι.Μην ανησυχείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαρία χαίρομαι που τα κατάφερες και είσαι κοντά μας!

    Διατήρησα το δεύτερο profil σου από το οποίο έκανες την καταχώρηση, το hliaxtida με μικρά γράμματα και διέγραψα το πρώτο, το Hliaxtida, στο οποίο είχα στείλει την πρόσκληση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλως σας βρήκα και εδω και ευοχομαι να μην εχω προβληματα εισοδου παλι..Με φωτο που πηγα να βαλω στο ποιημα βεβαια περιμενα παρα πολυ να ανοιξει το παραθυρο οποτε το αφησα ετσι..Δεν εχω και την "τρελη" υπομονη..Φιλιά και στους δυο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλώς μας ήθες ηλιαχτιδούλα!
    χαίρομαι που η παρέα μεγαλώνει!
    καλό απόγευμα και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με Νικόλ, και με την ευχή να σε έχουμε πιο συχνά κοντά μας Μαρία...

    Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου