Μη με λυπάσαι βροχή!

Βρέξε !
Βρέξε ουρανέ !
Βρέξε δυνατά !
Κι εγώ στον δρόμο θα βγώ ,
να σου κάνω παρέα...
ένα μαζί σου να γίνω...
Ναί ! ένα ,
κι έτσι δεν θα μπορεί κανείς να καταλάβει
αν στα μάτια μου ,
είναι τα δάκρυα , δικά μου ή δικά σου...
Κάνε να πέφτουν οι σταγόνες σου με ορμή
στο πρόσωπο και στο σώμα μου,
μα μη βρέχεις μόνο αυτά ,
βρέξε και την καρδιά μου...
είναι φίλη σου , έχετε και το ίδιο χρώμα , γκρί ,
γκρί σκούρο...

Μη με λυπάσαι βροχή !

Και δεν με νοιάζει αν είσαι κρύα...
το σώμα μου έχει συνηθίσει
σε αυτές τις θερμοκρασίες ,
μιας και το αίμα που στις φλέβες μου κυλά ,
δεν είναι κόκκινο , μπλέ έιναι...
Ναί , μπλέ και πολλές φορές ,
γίνεται και άσπρο...

Μη με λυπάσαι βροχή ! ! !