Τόσο απλά...

Από Ανώνυμος -

Πέρασαν πολλές μέρες.
Όλες με προσπέρασαν,
δεν τις πρόσεξα καν.

Ξαφνικά όλα έγιναν απλά.
Όλα είναι απλά.
Δεν υπάρχει πια ανυπομονησία.

Είπα φτάνει. Ως εδώ!
Οι φίλου μου χάρηκαν.
Άραγε γνωρίζουν με τι χάρηκαν;

Πονώ που δεν μπορώ
να σου χαρίσω ένα χάδι.

Πάρε με μαζί σου
στα ταξίδια που πας εσύ.

Μη μ' αφήσεις μόνη,
φοβάμαι!

Αγάπησε με για να μπορώ να συνεχίσω.

Στο είχα πει και την ζωή μου
μπορώ να σου χαρίσω...

Μη με ξεχάσεις!
Να θυμάσαι πως υπάρχω...

Σχόλια

  1. nikoletta31 Μαΐου 2007 στις 8:28 π.μ.

    Κατ'αρχήν καλώς ήρθες ...
    Όμορφο το γραπτό σου, τόσο απλά...
    Αληθινό,έτσι το αντιλαμβάνομαι
    καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος31 Μαΐου 2007 στις 2:36 μ.μ.

    Οπως ειπα και σον Γιωργο δεν γραφω τοσο καλα οσο εσεις. Γραφω απλα και εκφραζω το πως νιωθω.
    Καλο μεσημερι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. elenitheof31 Μαΐου 2007 στις 5:57 μ.μ.

    Μαρία, καλώς ήρθες. Μου αρέσει η απλή γραφή σου!
    "Στο είχα πει και την ζωή μου
    μπορώ να σου χαρίσω..."
    Πολύ τρυφερό και δείχνει αληθινή αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργος_Κ31 Μαΐου 2007 στις 9:08 μ.μ.

    Μαρία υπέροχο!!

    Mist το κείμενο που θα αναρτήσεις στο δικό σου Blog για την Αμαλία, θα το μεταφέρω αυτούσιο αύριο το πρωί ως ένδειξη συμπαράστασης για το τραγικό συμβάν!
    Πληροφορήθηκα καθυστερημένα για αυτή την περιπέτεια και πραγματικά αξίζει τον κόπο η αυριανή κινητοποίηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου