Χαμόγελα και μαργαρίτες

Ξημέρωμα Σαββάτου...

Με περιμένει ένα χαμόγελο πίσω από τον κίτρινο τοίχο της γωνίας..

Συναντιόμαστε...

το φοράω...και γεμίζω μαργαρίτες τη μέρα μου...

Μια μελαγχολία κρυμμένη με κοιτάζει κρυφά..

Κάνω πως βλέπω αλλού και την προσπερνάω..

"Δεν σου μιλάω σήμερα! Σήμερα μαζεύω χαμόγελα και μαργαρίτες..

"Πρόκληση... λέω να μαδήσω μιά!

Μα..........τι.....; Δεν μ'αγαπά...;Κανείς δεν μ' αγαπά...;

Ένα σύννεφο θέλησε να μου κρύψει τον ήλιο..

Το κοίταξα άγρια και έδωσα μιά και το φύσηξα δυνατά!

Οχι! Δεν θα μου κλέψεις το χαμόγελό μου!

Ξημέρωμα Σαββάτου...

Όνειρο είναι...ή αλήθεια..;

Ο κίτρινος τοίχος είναι εκεί..υπάρχει..

Θα βγω να ψάξω για κρυμμένα χαμόγελα πίσω του..

Κοιτώ τις μαργαρίτες στο βάζο..

Ισως..να με κοιτούν και κείνες..

Πρόκληση...!

Να τολμήσω να μαδήσω μιά..;