Nessun dorma

Σήμερα γνώρισα τ’ αστέρια και τον ήλιο
κι έχω στην τσέπη ένα μήλο, να ‘βρω κουράγιο
- την αφρισμένη θάλασσα
το κύμα και τον βράχο, ν’ αντικρύσω

στάσου
σήμερα έκλεψα χρυσό απ’ τα μαλλιά σου
κουτάλες μέλι, απ’ τα μάτια σου

φτερά και πούπουλα, έστρωσα για χαλί
να μοιάζω μ’ έρμαιο καράβι, στ’ ανοικτά
που γέρνει η ζωή του

κι όσο ποτέ μου δε τη βάσταξα
κι όσο δε τη λαχτάρησα
τη λάτρεψα για σένα, κι άντεξα κι αγάπησα

μονάχα δως μου ένα φιλί στο πρόσωπο
κι ένα στα μάτια
- να μοιάζω μ’ έρμαιο καράβι, στ’ ανοικτά
κι εσύ ο άνεμος, που παγιδεύει τ’ άστρα

έτσι δειλά να σε αγγίξω, μόλις γείρεις το κορμί
και τις πληγές σου, μ’ έρωτα θ’ αλείψω
που τις ένιωθα για χρόνια

στεριά δε βρήκα μέχρι τώρα, να σε λησμονήσω
κι όπως τα χείλη θα χαϊδεύουνε τα χείλη
στην αγκαλιά μ’ ορμή, θα σ’ ακουμπήσω.