κάτω απ' το φως της Αμαλίας
Θέλω να καταθέσω κι εδώ τις χθεσινές και σημερινές μου σκέψεις με αφορμή την Αμαλία και τον αγώνα της. Ας κάνουμε όλοι μας ό,τι περνάει απ' το χέρι μας για να καλυτερέψει έστω και λίγο η σκληρή πραγματικότητα του τόπου μας.
Και να θυμόμαστε πως για ν' αλλάξει ένα σύστημα πρέπει ν' αλλάξουμε πρώτα εμείς.
Η σκέψη μου στην Αμαλία και σε όλους τους συνανθρώπους μας που χάνουν τη ζωή τους, ή την ποιότητα αυτής, σε καθημερινή βάση. Από λειψή έως κακόβουλη διαχείριση του τομέα υγείας, από χρόνια αμέλεια, από παθολογική αδιαφορία, από έλλειψη κοινωνικής συνείδησης.
Ας μη θρηνούμε διαρκώς καινούργια θύματα.
Το σύστημα είναι αυτό που δημιουργεί ανθρώπους. Για να αλλάξει ένα σύστημα πρέπει να αλλάξουν κάποιοι άνθρωποι, αυτοί με τη σειρά τους να αλλάξουν κάποιους θεσμούς του συστήματος που στη συνέχεια οι θεσμοί αυτοί θα δημιουργήσουν πιο ελεύθερους ανθρώπους, έως ότου έρθει η τελική αλλαγή. Βολεύει πάρα πολύ το σύστημα να λέμε ότι "ας αλλάξουμε πρώτα εμείς και μετά το σύστημα"
ΑπάντησηΔιαγραφήοταν παιδια μου ο ενας πολεμα για μια ιδεα..τοτε πολεμα..
ΑπάντησηΔιαγραφήοταν ομως ενοθουν ολοι για μια ιδεα..τοτε γεννιετε η ειρηνη.
ας ζησουμαι ληγω σαν ελάδδα.
οπως των αρχαιων ελληνων...λεφκα και αμωλιντα περιστερια.
Σ' ευχαριστώ και συμφωνώ ως προς το ότι υγιείς θεσμοί δημιουργούν πιο ελεύθερους ανθρώπους. Πιστεύω όμως πως το "σύστημα" δεν είναι κάτι εξωγενές. Κάθε φορά που δεχόμαστε αμαχητί μια απαράδεκτη πραγματικότητα, τρέφουμε και συντηρούμε το εκάστοτε νοσηρό σύστημα. Το μόνο όπλο του πολίτη εν τέλει είναι η φωνή του - αν όχι η ψήφος του.
ΑπάντησηΔιαγραφή