Τα πλήκτρα της ζωής
Θέλω τα πλήκτρα της ζωής σου να πατήσω
να δώσω χρώμα σε εκείνης το ρυθμό
κι απο ασπρόμαυρη πολύχρωμη να ντύσω
και της ψυχής της τον κατάμαυρο βυθό
Θ' αγγίζω νότες του κορμιού που πια δεν παίζουν
και θα γλιστράω σαν το χέλι στο νερό
κι όταν τα πλήκτρα πια θα σπάσω, θα διαλύσω
άσε με μόνη να πατάω στο κενό
Νικολέττα, πολύ όμορφο ποίημα και γεμάτο πάθος που δίνει χρώμα στη ζωή μας. Με τη βοήθειά σου έκανα όμορφες αλλαγές στο μπλογκ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ. Φιλάκια.
Να 'σαι καλά Ελένη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο είδα το μπλόγκ σου και μου άρεσε και η αλήθεια είναι οτι δοκίμασα και εγώ να βρώ πως έβαλες τις φοτο επάνω και το όνομα με το φιλάκι αλλά δεν τα κατάφερα...
καλό απόγευμα
Νικολέττα, έγινα μέλος στο clubs Pathfinder Nodas και από εκεί αντέγραψα τις φωτογραφίες και τα υπόλοιπα στο template του μπλογκ μου. Προσπάθησε ξανά.
ΑπάντησηΔιαγραφή