Αν με ρωτήσεις

Αν με ρωτήσεις

πόσο σ' αγαπώ

λόγια ανείπωτα θα πω

μην απορήσεις.

Την πένα βουτώ

στο αίμα της καρδιάς

φεγγάρια αναζητώ

ερωτικής βραδιάς.

Σε χρειάζομαι

όπως οι άγγελοι τον Παράδεισο

χωρίς εσένα χάνομαι

όπως η θάλασσα στην άβυσσο.

Σε χρειάζομαι

όπως την ελπίδα η απόγνωση

χωρίς εσένα χάνομαι

στης μοναξιάς την απομόνωση.

Σε χρειάζομαι

όπως η έρημος το νερό

πόσο σε νοιάζομαι

ποθητό μου μωρό.

Πεθαίνω για μια γλυκιά ματιά

για δυο λόγια τρυφερά

είσαι το μυστικό μου καταφύγιο

της καρδιάς μου το μαρτύριο.

Απελπισμένη αναριγώ

απ' την καρδιά αιμοραγώ

οι ανοιχτές πληγές δεν κλείνουν

σημάδια ανεξίτηλα αφήνουν.

Κρύος αέρας με παγώνει

η καρδιά για σένα λιώνει

σ' αγάπησα παράφορα

κι εσύ με κοιτάς αδιάφορα.

Χάθηκα στο δρόμο μου

θολά τα μάτια όπως δακρύζω

σε σκοτεινά σοκάκια τριγυρίζω

διψασμένη πίνω τον πόνο μου.

Σ' ένα μεθυσμένο πιάνο

ανεκπλήρωτα όνειρα τραγουδάω

τη ζωή μου για σένα χάνω

είδες πόσο σ' αγαπάω;

29/6/07