Στο καταπράσινο δάσος

Από -

Στο καταπράσινο δάσος
δυο πουλάκια πετούν
από δέντρο σε δέντρο
και κελαηδούν.

Φτιάχνουν το σπίτι τους
με κόπο και αγώνα
με ξυλάκια, χόρτα, νερό και χώμα
αυτή θα είναι η φωλιά τους
κι εκεί θα κάνουν τα παιδιά τους.

Όταν τέλειωσαν τη φωλιά τους
χαίρονται για το δημιούργημά τους
είναι χαρούμενα πάρα πολύ
κελαηδούν από κλαδί σε κλαδί.

Μα σε λίγο ξαφνικά
όταν γυρνάνε στη φωλιά
ξυλοκόποι χτυπούν
και το δέντρο κόβουν.

Και το μικρό τους σπιτικό
έγινε κομματάκια
τα καημένα τα πουλάκια
έμειναν χωρίς φωλιά.

1982

Το έγραψα όταν ήμουν 13 ετών
Όταν αγαπάεις τον Χριστό, κάνεις κόπο, αλλά ευλογημένο κόπο. Υποφέρεις, αλλά με χαρά.Αν δεν υπάρχει ταπείνωση, δεν μπορούμε ν΄ αγαπήσουμε τον Χριστό. Ταπείνωση και ανιδιοτέλεια στη λατρεία του Θεού. Κανείς να μη σας βλέπει, κανείς να μην καταλαβαίνει τις κινήσεις της λατρείας σας προς το Θείον. Όλ΄ αυτά κρυφά, μυστικά. Γέροντας Πορφύριος

Σχόλια

  1. hliaxtida29 Ιουλίου 2007 στις 9:07 π.μ.

    Στη σελίδα σου αφησα το δικό μου που εγραψα το 1979 στην Εκτη Δημοτικού..
    Το πρώτο μου ποιημα..Απο τοτε ξεκινησα να γραφω σε χαρτάκια και τετραδια..
    Πολυ γλυκο Ελένη μου..Πραγματικα΄πολυ γλυκό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. elenitheof29 Ιουλίου 2007 στις 2:15 μ.μ.

    Μαρία, σ' ευχαριστώ. Καλά έκανες. Αν έχεις κι άλλα για τη φύση, να τα γράψεις τώρα που γίνονται οι καταστροφές στα δάση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου