Η μοναξιά σου
Eμεινες....
στ απόβραδο έμεινες....
κι έκλαψες....
και τ άστρα ξεγέλασες..
Εφυγες....
την πλάτη μου γύρισες...
Χάθηκες....
και όλα τα μίσησες...
. .
Θύμωσες..
τα λόγια σου θύμωσες..
Πάγωσες ..
τις λέξεις που σκόρπισες..
Δόθηκες..
σε ψέματα δόθηκες..
Κι έχασες ..
τον έρωτα κι έκλαψες..
eklapses..
ΑπάντησηΔιαγραφήpsemata...
figi..
xamos...
dothikes..
kai epidi douikes ton exases...
-
thliweri men i istiria...
ma an den ta zisoyme iliaktida mou..
den tha kerdisoyme ton erota pote.
me ekfrazoyn ta kimata sou..iperoxa.
Μαρία, καλησπέρα. Κι εμένα με εκφράζει το πονεμένο ποίημα σου γιατί έδωσα την καρδιά μου και την έχασα. Γι' αυτό κλαίω πικρά. Προσπαθώ να ξαναβρώ την καρδιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλημερα Γιάννη ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα Ελένη..
να στε καλα