Παραμύθι για μεγάλους

Έψαχνα την ευτυχία, την έψαχνα
Σε ψηλά βουνά, σε απότομες πλαγιές
Δεν τη βρήκα. Πίσω από τη λάμψη του ήλιου
Παραμόνευε η θύελλα. Άγρια, ταραχώδεις.

Μα μία φορά στη θύελλα εναντιώθηκα,
Της πρόσφερα την καρδιά μου.
Στη στιγμή το σύννεφο συρρικνώθηκε,
Και έλαμψε ο ήλιος χρυσαφένιος.

Όποιος φοβάται τη στενοχώρια – ας μην αγαπά.
Όποιος στον έρωτα φοβάται το παν,
Όποιος φυλάει την καρδιά τους στην ασφάλεια –
Της αγάπης άξιος δεν είναι. Δεν τη γνωρίζει καν.

Κρίστα Μπεντόβα, μετάφραση Olive.