Ώρες και ώρες

Δεν ήρθε η ώρα μα σκοτείνιασε νωρίς
στο προσωπό μου δεν ανάβει ούτε αστέρι...
Φταίει η νύχτα που δεν ήρθες να με βρεις
ή φταίει το όνειρο που μ'άφησε το χέρι;

Δεν ήρθε η ώρα το Χειμώνα να δεχθώ
μα έξω η Άνοιξη συννέφιασε και βρέχει...
Στης εποχής σου το λαβυρινθο γυρνώ,
κι ο Ήλιος λάμπει μες στο βλέμμα αυτής που σ'έχει.

Δεν ήρθε η ώρα κι όμως έτοιμη εγώ
δίχως βαλίτσες δίχως όνειρα κι ελπίδα...
Μπορεί στη θάλασσα του πόνου να πνιγώ
μπορεί και πάλι να σκληρύνω σα λεπίδα.

#Ώρες και ώρες τριγυρνώ για να σε βρω
ώρες και ώρες βρίσκω μόνο τη σκιά σου...
Κι είναι το πάτωμα απ'τα δάκρυα υγρό
που όσο κι αν τρέχω είμαι ακόμα μακριά σου.
Ώρες και ώρες σε θυμάμαι κι είσαι εδώ
ώρες και ώρες μπαίνεις μες στην άγκαλιά μου...
Στρέφω το βλέμμα μου μα λίγο πριν σε δω...
Γίνεσαι στάχτη κι υπογράφεις την φωτιά μου.#

Athanasia G.