Το νέο Σύμβολον του φραπέ

εκ της σημερινής Ελευθεροτυπίας


Πιστεύω εις έναν φραπέ,
αφρώδη, παγοκράτορα,
ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής,
εις στομάχους πάντων ερριμμένον.
Και εις εν αφρόγαλα, λευκόν, πηχτόν,
του καφέ συνοδόν, και λιπογενές
το διά τον καφέ ποιηθέντα προ πάντων καπουτσίνο.
Milk εκ βοός,
αφρόν αληθινόν, εκ μίξερος ηλεκτρικού
χτυπηθέντα, ου γεννηθέντα,
ομοχρήσιμου του φραπέ
δι' ου το όμμα ορθάνοιξε.
Τον δι' ημάς τους ανθρώπους
και διά την ημετέραν εργασίαν
φυτρωθέντα εκ καφεοδένδρων
και μαζευθέντα εξ άρρενος εργάτου
και ηγοράσθη εξ εταιρείας
και εσυσκευάσθη.
Αγορασθέντα τε υπό ημών
εντός μικρής σακουλίτσας
ή κουτιού ή βαζακίου
Και ετοιμάσθη κατά τας πρώτας ώρας
τας πρωινάς.
Και εισέπεσε εντός ποτηρίου
και εζαχαρώθη εκ κουταλιάς τού γλυκού.
Και πάλιν άφρισε μετά δόξης
τσίτα κάνων κοιμητούς
ώστε χουζουρίου έλθη το τέλος.
Και εις το ρεύμα το πάγιον, το χρήσιμον, το μιξεροκινόν,
το εκ της δεής παραγόμενον
το συν ψυγείου και θηκών συνεργαζόμενον,
ώστε παρασκευαζόμενον,
παγακίων και υδάτων ψυχρών.
Εις μίαν, καφετερίαν, ομαδικήν και φιλικήν φραπεδοποσίαν.
Ομολογώ εν τσίμπημα εις μπισκότου εκ του μπολ.
Προσδοκώ τασάκι καθαρόν. Και να είναι η ζάχαρις λιωμένη.

Αμήν

- υπό ανωνύμου -