Περσινό καλοκαίρι

Σε θυμάμαι να τρέχεις
να διασχίζεις τους δρόμους
με βαλίτσες στους ώμους

μια δερμάτινη τσάντα στο χέρι
να χωρά η ζωή μου
κι η δική σου επάνω μου πιάστηκε
μα ξεστράτισε

σε θυμάμαι να τρέχεις
να μου κλείνεις το μάτι πονηρά
και τα χείλη να σμίγουν με φιλιά σου

τώρα ξέχασα, σε ξεπέρασα
δε μου λείπει η φωνή
των χειλιών η πνοή, δε μου λείπει

τ’ άγγιγμα σου τ’ αθώο
που ξυπνά και νεκρό, δε μου λείπει

τώρα ξέχασα, δεν επέστρεψα
ούτε σ’ ένα απ’ τα μέρη
που οι δυο μας το γράψαμε
μαύρο, περσινό καλοκαίρι

χθεσινό μεσημέρι
σε θυμάμαι να φεύγεις.


γιώργος_κ