Ειρωνεία

Τι τραγική ειρωνεία
σου χάριζα ένα κόκκινο φιλί
την κάθε ημέρα

σου χάριζα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στην αγκαλιά σου
για να ‘ρθει ο Χειμώνας
την αγκαλιά μου να ‘βρει αδειανή

κι όλα αυτά που σου ‘μαθα
όσα σου άφησα στερνά για να θυμάσαι
να ‘χουνε γίνει τώρα άψυχα

και τίποτα να μη θυμίζει τις ωραίες μέρες
τώρα που αστράφτει και βροντά
και κλαίει ο ουρανός

να μη μπορώ στα χέρια μου να σφίξω τη ζωή σου
να μη μπορώ να τραγουδήσω για τα μάτια σου
μήτε και των φιλιών, τη γλύκα των χειλιών σου

τι τραγική ειρωνεία
εμείς που αγαπηθήκαμε σαν άγνωστοι
να παραμένουμε άγνωστοι

εμείς που ερωτευτήκαμε τυχαία
στην τύχη ν’ αποθέτουμε τις λιγοστές ελπίδες
για να σμίξουμε.


γιώργος_κ