Επιστροφή

Τραβάς κουπί σε μια ληγμένη ιστορία
κι είμαι η βάρκα που τη λένε προδοσία

κυλώ στις φλέβες σου
μέσα στο αίμα σου κυκλοφορώ και χάνομαι

μα πλέον μ’ ένα βήμα του κορμιού σου
δεν μπορείς να με τελειώσεις

οι μπότες νούμερο τριάντα-εννιά θα μείνουν φυλαγμένες
στο κουτί της βιβλιοθήκης σου, πιο δίπλα απ’ τη χημεία

τις φόρεσες και πάτησες μια νύχτα στην ψυχή μου
κι ήρθες μετά να παραδώσεις εργασίες διανυσμάτων

χρωστάς κι ένα σου μάθημα στον πληγωμένο εγωισμό
κι ένα γραπτό διαγώνισμα στη φυσιολογία του έρωτα

τραβάς κουπί σε κάποια θάλασσα που λέγεται επιστροφή
στεριά δεν έχει ο λογισμός για να πατήσεις

κυλώ στο αίμα σου κι είμαι κομμάτι του κορμιού σου

φεύγω όπως ήρθα κάποια νύχτα με πανσέληνο
και δε χαρίζω ούτε συγνώμη σε κανέναν

κι όσο στα μάτια με κοιτάς, μην απορείς
φεύγω όπως ήρθα κι ειν’ αδύνατο να μου αλλάξεις γνώμη.


γιώργος_κ