Αν σ' αγαπώ
Θέλεις να μάθεις αν στ’ αλήθεια σ’ αγαπώ;
αν δε σε λέγανε Μαρία
δε θα ‘χαν αποπλεύσει της αγάπης μου τα πλοία
ούτε κι η θάλασσα θα ξέβραζε το σώμα μου
σε κάποια παραλία
να σχηματίζει ο έρωτας, ορθή γωνία
κι εγώ να γλύφω τα παπούτσια σου, σα σκύλος
που ζήτησε μονάχα ένα χάδι κι ηρεμία
γαλήνη, απ’ τη γαλήνη σου που ζήλεψα
κι αν είπα ψέμα, σχώρνα με, αλλά δεν είπα
ή μια κακία αν είπα, σχώρνα με, αλλά δεν είπα
για τα φιλιά που ήπια, σχώρα με
μα μου τα πρόσφερες απλόχερα στην πρώτη γνωριμία
κι έτσι σ’ ανέβασα σε θρόνο και σε φώναξα “Κυρία”
έτσι σ’ ανέβασα στα ουράνια και σ’ ορμήνεψα
πως θα ‘μαι πάντοτε ο άγγελος που σε φυλά, Μαρία
τι πήρα και τι έδωκα, λογάριασε
θα καταλάβεις μόνη σου, που μπάταρε η αγάπη
όλα τα βράδια σ’ έκλαιγα με μαύρο δάκρυ
κι εσύ γι’ αντάλλαγμα μου είπες “άντε γεια”
τώρα τι ψάχνεις στα σκουπίδια για να βρεις;
εμείς πετάξαμε το όνειρο στη στάχτη
κι εσύ του έβαλες φωτιά, για να καεί πιο γρήγορα
θέλεις να μάθεις αν στ’ αλήθεια σ’ αγαπώ;
βγες απ’ το σπίτι σου και ρώτα κάθε αγκάθι
κάθε τριαντάφυλλο που λύγισε απ’ τα λάθη
κάθε πετούμενο πουλί που με νανούρισε
ρώτησε ακόμα τη ζωή που με χαστούκισε
γιατί σου έδωσα ολόκληρον εμένα
με αποτέλεσμα να ψάχνω στα χαμένα
να πάρω πίσω ένα κομμάτι εαυτό
κι αυτό μονάχα θα σου πει πως σ’ αγαπώ.
γιώργος_κ
Πολύ όμορφη και τρυφερή η γραφή σου, Γιώργο. Να είσαι καλά, καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφή