ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ (ΤΕΛΟΣ)

Απόψε ο νους πλατειάζει

Και ας υποχωρεί το κύμα

Και σας τριγυρνάει πια το αίμα σε ήμερο νερό

Η Στιγμή πάει κόντρα!

Πάντα άλλωστε αυτό έκανα, πάντα!
Μέχρι που η ζωή αποφάσισε να με αφήσει μισή.
Μισή αναπνέω!
Μισή πονώ!
Μισή ζω!

Από τότε που έφυγες δεν μύρισα στον κήπο τα τριαντάφυλλα.
Δεν ξεκούκκισα τα ρόδια.
Δεν έσπειρα στην άμμο ανεμώνες
Μόνο άκουγα την βοή του κόσμου
Και διαρκώς μια θλίψη βύζαινα…
Δεν άλλαξα… ακούς;
Γιατί η καρδιά ποτέ δεν αλλάζει μάτια μου… Ποτέ!
Και εγώ σ αγαπώ και σ αγαπώ και σ αγαπώ και σ αγαπώ……
Κι αυτή η αγάπη όλο απλώνει.
Θα στο φωνάζω πάντα, δυνατά!
Γιατί για εσένα τρίζουν ακόμα οι τοίχοι,
τα παράθυρα, το κρεβάτι …
Άκουσε με! Μου λείπεις!

Η απουσία σου αυτή με χτυπά
και με ρίχνει πίσω
Η ανάσα μου έχει βαρύνει
Στο μάτι έχει μείνει μόνο το ασπράδι
Τα βλέφαρα μου είναι πάντα βαριά και  βρεγμένα
Η καρδιά μου κάθε βράδυ κάνει ένα κρακ ..
..και σπάει από έναν χτύπο….
Έχασε πια τον ρυθμό της.

Και το μόνο που κάνω είναι να σε αγαπώ
Όλο και δυνατότερα ώσπου να ξεψυχήσω
Το Ακούς;
Σε αγαπάω και σ αγαπάω και σ αγαπάω και σ αγαπάω…..
Και η λαλιά μου πια έσπασε… χάθηκε.
Σιωπηλά αφρίζω…
..σιωπηλά με σφάζω…

Σιώπησε για πάντα ..

Η στιγμή σου αγαπημένε μου…..-

Στον Βασιλάκη
06/04/2007

Stigmi (Δέσποινα Β. Παντελιδου)