21 γραμμάρια

Κλυδωνίζονται τα είδωλα…

Δεξιά – ζερβά…

Κοινό σύστημα μέτρησης…

Επι-κοινωνία με σήματα στάχτης…

Συν-αλλαγή μεθυσμένων ασθενών

Με προπληρωμένη κατάθεση νοσούσας ψυχής…

Εγκάρσιες τομές που φορέθηκαν αυτοθέλητα…

Λαβές πάλης σε πρότυπα αρχετυπικών συνευρέσεων…

Κινούνται λαθραία σε παρόδους τυχαίων συναπαντημάτων…

Ερωτοτροπούν τη νύχτα…

Ξεσκίζουν τη σάρκα της ηδονής που λειψά γεύτηκαν…

Ξαποσταίνουν αναπνέοντας δροσοσταλίδες νυχτερινής άνοιας…

Φωτοσυνθέτουν δυο στιγμές μετά…

Τη λύπη τους…

Θέλουν…

Μα δεν μπορούν… να θέλουν…

Στρίμωξαν τις πεθυμιές σε ρωγμές βίαια αποσπασμένων βράχων...

Χειμέρια νάρκη μπολιασμένη με κοκκινόχωμα…

 

 

Κολυμπά η πένα στο μελάνι...

Μαύρο μείγμα σαδιστικών γλωσσικών εξάρσεων...

Συλλαβές ηδονής και οδύνης...

Περιπλέκονται χαράσσοντας το χαρτί….

Ξεσκίζουν τη σάρκα του, χωρίς αιδώ…

Χαμογελάνε ειρωνικά γλείφοντας τις πληγές του…

Δέντρα που έσπερναν ζωή κλείστηκαν σε συρτάρια…

Αυτοθέλητα πάλι…

Συνειδητά… τα πάντα που χαρίστηκαν στο τίποτα…

Περνά ο καιρός… χωρίς να πάρει άδεια από τις αυταπάτες τους…

Προδοσίες συμφωνημένες…

Ηδονές απροσδιόριστες…

Μυρωδιές αλλόκοτες…

Φόβος... απών… 

πια…

Άγνοια Κινδύνου…

Παραληρήματα…

Δικά μας και ξένα…

****

Φλέρταρε το αδοκίμαστο!

Κάνε ρουά ματ στην Πανωλεθρία!

Φύλαξε σε τεφροδόχο δυο μεζούρες στάχτη!

Μέχρι το επόμενο φεγγάρι…

Έπειτα γκρέμισέ τες στην άβυσσο της ποίησης

Που έγινε Ομολογία Ανεπάρκειας…

Μετά, ξύπνα με!

Μπορεί να θυμηθώ να ζήσω…

**** 

 

(C)  μαίρη κλιγκάτση