Από -
 
 
Δεντράκι Χριστουγέννων

~~~

...σχεδόν λοιπόν απόλυτα, ολοκληρωτικά χαμένος
σε ‘κείνο το παιχνίδισμα ... - πως λέγεται να δεις;-
ξενυχτισμένος, δακρυσμένος και πιωμένος

- “από αγάπη θα ‘ναι” ίσως λένε μερικοί -

εγώ θα το αποκαλούσα ... εγκατάλειψη ακούσια
και θα το στόλιζα γιρλάντες και κορδέλες μαυρισμένες απ’ τα χρόνια
κι άυλες προτάσεις έρωτος της ουτοπίας

εγώ θα το έκανα δεντράκι Χριστουγέννων
να θυμίζει σ’ όσους μείνανε εδώ ... τα κίβδηλα όνειρα
και τις απόμακρες ή πιο κρυφές και ακατέργαστες
στα βάθη της ψυχής, αλαζονείες

και η ψυχή, αναζητώντας τη δικαίωση
- αφού κανείς δε βρέθηκε στ’ αληθινά να με “πονέσει” -
και η ψυχή, αναζητώντας λύτρωση
κάποια στιγμή απ’ το κορμί ετούτο θα ορμήσει να ξεφύγει ...

να δούμε τότε τι θα βρουν να πουν και με τι λόγια θα το εκφράσουν
αυτοί οι “όλοι” οι “πολλοί” που “μ’ αγαπήσανε”!
κι αυτοί οι “όλοι” οι “αληθινοί” που “με αφήσανε” ...

και το κορμί, ενώ θ’ αποσυντίθεται σε μία κάσα πολυγωνική
- ευρύχωρη ‘μα θες, μιας και λιγνός! -
και το κορμί, “από αγάπη θα ‘ναι” ίσως πούνε μερικοί
... θα κλάψουν

- αλλά δε θα ‘ναι απ’ την αγάπη -
θα ‘ναι από πίκρα ή σπαραγμό, θες από πείσμα, ντροπή ή θυμό
θα ‘ναι από άκρατο κλάμα, θες απ’ τη δόλια του την περηφάνια
θες απ’ το χέρι που δε βρέθηκε κοντά να το κρατήσει
ενώ βουτούσε στο κενό...;

κι εκεί μιλιά ... σιωπή ... χάνεις εσύ, χάνω εγώ ...
- όλοι χαμένοι είναι σε τούτη τη ζωή ...! -
αρκεί να γίνει η αρχή ... με μιας αλλάζω τον ειρμό ...



Γιώργος_Κ
 
 
 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου