Τσάι Raspberry ~~~ κάτι δύσκολα Σαββατόβραδα, να, σαν και τούτο... με το που ξυπνήσω, πετάγομαι απ’ ευθείας στο ψυγείο και πέφτω με τα μούτρα, στα γλυκά με τη σοκολάτα άλλοτε πάλι, μεθυσμένοι απ’ τα φιλιά πίναμε παγωμένο τσάι raspberry, με μπόλικα παγάκια μασουλώντας τα, αραγμένοι στους εκεί έξω ατελείωτους καναπέδες της ανεμελιάς... και τίποτα, ποτέ, δεν μας έφτανε να μεθύσουμε πέντε τσιγάρα δρόμος η απόσταση κάτω Κηφισιά - νέα Ερυθραία, με τα πόδια γεμάτες οι τσέπες πάντα, με αντιπυρετικά και φάρμακα για το στομάχι και την πίκρα τρία τσιγάρα δρόμος η απόσταση μέχρι να ξαναρθώ στο σπίτι σου με αυτοκίνητο. Δύσκολα Σαββατόβραδα μας κρατούν φυλακισμένους στις αναμνήσεις... πουλιά έχουνε γίνει οι ελπίδες μας, τις χάσαμε φτερά έχουνε βγάλει τα όνειρά μας και πετάξαν καπνοί, κοίτα! κατάντησαν οι κόποι μας τσιγάρα που φουμάραμε και πάνε... αμέτρητες οι γόπες στο σταχτοδοχείο της αναμονής για έναν καινούργιο κόσμο που ποθήσαμε κι αυτός, στρωμένος με πατημένες υποσχέσεις για το αύριο. - Ζωή μου - Γιώργος_Κ