Επαίτες

~~~

Το παραθύρι είναι μικρό και θα τ΄απασφαλίσω
κι απ΄το παραθυρόφυλλο θα φύγω ένα πρωί
φωτιά στα υπάρχοντα ν΄αρθεί, όλα θα τα διαλύσω
οι αναμνήσεις να καούν κι η κάθε συλλαβή

στη τρύπια τσέπη του μπλου-τζίν έραψα τ΄αρχικά σου
να πούνε πως προδόθηκε κάλλιο από μια γυναίκα
οι νικητές δε γίνονται, παρά έτσι απλά γεννιούνται
γαμήθηκε η υπομονή, τα χείλη στάζουν μέντα

στο κομοδίνο μου μπροστά έχω το γιατρικό μου
λεφτά, γυαλιά, χρυσαφικά τα πήραν οι μαστόροι
δύο γουλιές απ΄το πιοτό φτάνει να κοινωνήσω
να στάξει η φόλα στο κορμί, πίσω μη κολυμπήσω

παθαίνεις έναν ίλιγγο και θρόμβωση οι φλέβες
πόσο άλλο αληθινό και φυσικό συνάμα;
έχω φροντίσει, τα παιδιά ένδοξες να΄χουν μέρες
λυπάμαι όσους βρίσκονται στη θέση μου επαίτες

βρείτε μου έναν αιρετό να τόνε αγριαγαμήσω
και το καλπάκι ενός παπά να δώσω για να φάει
πείτε του, εγώ έτρωγα στα νύχια τη σκουριά μου
τη μούχλα από το ψωμί που έκανα παξιμάδι

αυτό το αλεξίπτωτο είναι ολούθε τρύπιο
μπατάρισε στη θάλασσα που πνίγηκε η Εκάτη
έχω σταμπάρει με κραγιόν τα πέταλα του Μάρτη
και του Αυγούστου οι πληγές δε σβήνουνε με γρόσια

φύσα και φύσα, φύσα το δε θα το δεις να ορθώνει
γαμήθηκε απ΄το γαζί σαν κόκκινο μπουρδέλο
στο κομοδίνο μου μπροστά βλέπω και το Θεό μου
και κάνω μία προσευχή μπας και γυρίσει πίσω

στη μαλακία έπηξε η χώρα της ρεκλάμας
καβάλα σ΄ένα κότερο πουλήσαμε πατρίδες
το παραθύρι είναι μικρό, μα έχω καρδιά μεγάλη
χωράει Πέρσες ουραγούς και Έλληνες Ατρείδες

θα αγοράσω μηχανή να τρέχω με τα χίλια
να πιώ αέρα για πιοτό, να νιώσω ζαλισμένος
αφού δε μέθυσα ποτέ παρά για τ΄άρωμά σου
που τρύπαγε συθέμελα τη ρινική μου φύση

φύσα και φύσα, φύσα το δε θα το δεις να ορθώνει
γαμήθηκε απ΄το γαζί σαν κόκκινο μπουρδέλο
φωτιά στα υπάρχοντα ν΄αρθεί, όλα θα τα διαλύσω
οι αναμνήσεις να καούν κι η κάθε συλλαβή..


Γιώργος_Κ