Η Τέχνη ενώνει ανθρώπους, τόπους, πολιτισμούς ΙΙ

Η Τέχνη ενώνει ανθρώπους, τόπους, πολιτισμούς ΙΙ

με ποιήματα και κείμενα
του Χρήστου Ρικούδη, του Παναγή Αντωνόπουλου, του Larry Cool

του Πάτροκλου Χατζηαλεξάνδρου, της Βίκυς Τσιμπιρλή, του Γιώργου Κόκκινου

και φωτογραφίες της Δέσποινας Αποστολίδου

Larry Cool
Το οικοδόμημα

Τὸ οἰκοδόμημα δὲν ὁλοκληρώθηκε ποτὲ
Σύννεφα διασχίζουν τὶς πανύψηλες αἴθουσες
Κύματα ξεπλένουν τὰ πλακόστρωτα.

Στὴ μέση μιᾶς αἴθουσας μὲ καθρέπτες,
εἶν’ ἕνα νησὶ μὲ ἀνθρώπους
Χειρονομοῦν,
φωνάζουν ὅλη τὴ μέρα
Τὶς νύχτες ἀφουγκράζομαι τοὺς λυγμούς τους
Πάνω τους περιφέρονται αντικρυστά,
ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη.

Εἶμαι ὁ φύλακας ἐδῶ
Τὰ ἄρβυλά μου ἀντηχοῦν στὶς ἄδειες αἴθουσες
Ποὺ καὶ ποὺ ὁ ἄνεμος,
φέρνει τὸ ἀπόκοσμο τραγούδι μιᾶς γυναίκας.


Larry Cool
Αλχημιστής με φτερούγες

Εἶμαι ψηλὸς ὀστεώδης
Πηγαίνω στὴν ἐργασία μου φορῶντας,
μαῦρο στενό, παλιομοδίτικο κοστούμι
Ἀπὸ κάτω κρύβω,
τὶς κορακίσιες μου φτεροῦγες.

Τ’ ἀπογεύματα κάθομαι στὴν καρέκλα,
καὶ κοιτάζω τὰ χέρια μου.

Οἱ ἄνθρωποι μὲ ἀποφεύγουν
Περπατοῦν βιαστικοὶ γεμάτοι ἔγνοιες
Ἀγοράζουν, πωλοῦν,
γεννοῦν παιδιά,
φλυαροῦν ἀκατάπαυστα
Φοβοῦνται τὸν θάνατο.

Κάθομαι στὴν καρέκλα καὶ κοιτάζω τὰ χέρια μου
Καθὼς σκοτεινιάζει,
γίνομαι σιγὰ-σιγὰ ὀμίχλη,
φθάνω στὶς καρδιές σας.

Larry Cool
Πλανόδιος Θίασος

Φορῶντας ἀλλόκοτα κοστούμια,
βαδίζομε στὰ χιόνια,
τυφλωμένοι ἀπ’ τὸν ἄνεμο,
ὑποβαστάζοντας ὁ ἕνας τὸν ἄλλον,
πλανόδιος θίασος.

«Ποῦ πᾶμε;» ρωτῶ
«Μὰ φυσικὰ στὸν θάνατο
Δὲν τὸ γνωρίζατε;!»

Διασχίζομε μιὰν ἀπέραντη νεκρόπολη
Εἴμαστε οἱ τελευταῖοι τῶν ἀνθρώπων
Φαιοί,
ἄλαλοι,
μετακόσμιοι,
κηδεύομε τοὺς ἑαυτούς μας.

Τώρα βιαζόμαστε 
Τρέχουμε ὁμαδὸν ἀσθμαίνοντας
Αἴφνης,
πὰφ-πὰφ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλον ἐξαφανιζόμαστε,
ἀπομένοντας στὸ χιόνι τ’ ἀλλόκοτα κοστούμια, 
καὶ τὰ καπέλα μας ποὺ παρασύρει ὁ ἄνεμος.

Κάτι σὰν θρηνωδία ἀκούγεται ἀπὸ μακριά...


Γιώργος Σ. Κόκκινος
Ο διασκεδαστής

Εγώ είμαι ο μπεκρής, ο διασκεδαστής 
στα χέρια μου κρατάω τη ζωή σας 
σας παίζω και γελώ, γελάτε, σας κοιτώ 
και στο πιοτό μου πίνω τη μορφή σας

ο γελωτοποιός, του κόσμου ο χαζός 
τρικλοποδιά θα βάλω στ’ όνειρό σας 
να ‘ρθει καμιά νυχτιά, ο άλλος εαυτός 
να δείτε τι κακός ειν’ ο εχθρός σας

μισώ τη ζητιανιά, μοιράζω τη χαρά 
στα χέρια μου κρατώ τη δύναμή σας 
τη σφίγγω σα γροθιά, βαράω στα τυφλά 
[και όποιος δε γελά 
στο πάτωμα τον ρίχνω, στα σκουλήκια

εγώ είμαι ο ευτραφής, ο διασκεδαστής 
γεννάει το μυαλό μου τόσα αστεία 
για βάλτα στη σειρά, πού φτάνουν; μακριά 
πιο πέρα κι απ’ του σώματος τα τρία

ο γελωτοποιός, του κόσμου ο τρελός 
βαράει στο ψαχνό με τη φωνή σας 
και κάνει όσα πόθησες κι αρνήθηκες εσύ 
γιατί σαν δικαστής και σαν εκτελεστής 
νωρίς τον κατηγόρησες κι απέδωσες ποινή 
νωρίς τον απαρνήθηκες κι εσύ

“σκοτώστε τον μπεκρή, τον διασκεδαστή 
που κάνει όλο τον κόσμο να γελάει 
σκοτώστε τον χαζό, τον γελωτοποιό 
τρελός είναι και μόνος του μιλάει..”

Χρήστος Ρικούδης
Αυλαία
(13/08/2019)

-«Ξαναπές μου λίγο το πρόγραμμά σου», είπε ο Ηρακλής Πουμαρώ στο τηλέφωνο.

-«Λοιπόν, έχουμε και λέμε», ακούστηκε η φωνή του Αντιστράτηγου Μπαλούρδου. «Από Μαλαισία πετάω επειγόντως για Κίνα, που με χρειάζονται για μια κατάσταση στην πλατεία Τιεν-αν-μεν. Από κεί θα πάω λίγες μέρες διακοπές στο Κόμπε της Ιαπωνίας για μερικές μέρες, και μπορεί να δω και το Ναγκασάκι»

-«Μετά θα πετάξω για Νέα Υόρκη», συνέχισε ο Αντιστράτηγος, «όπου έχουμε το συνέδριο για τα καινούρια πλαστικά γκλομπ που δε σπάνε, στους δίδυμους πύργους. Την επόμενη έχω να μιλήσω σε κάτι τσογλανάκια σ' ένα σχολείο στο Columbine, και ύστερα θα πάω στο Γκουαντανάμο για ένα σεμινάριο ανακριτικών τεχνικών»

-«Θα μείνω 1-2 μέρες στην Αϊτή που έχουν φτιάξει ένα πρότυπο χοιροτροφείο και θέλω να το δω για την ανακαίνιση που κάνουμε στη ΓΑΔΑ, και από 'κει θα πετάξω πάλι πάνω από τις Βερμούδες για Νέα Υόρκη για να πάρω το καινούριο υπερωκεάνιο που μόλις φτιάξανε και κάνει την πρώτη του διαδρομή, να έρθω Ευρώπη».

-«Φορτωμένο ταξίδι», παρατήρησε ο Ηρακλής.

-«Όταν φτάσω Ευρώπη θα μείνω λίγες μέρες στο Lockerbie της Σκωτίας, μετά θα πάω στην Ισπανία για κάτι ελέγχους που χρειάζονται στο μετρό, ύστερα Μιλάνο στην Πιάτσα Φοντάνα που με θέλουν για την ασφάλεια της Αγροτικής Τράπεζας, κι από κει θα γυρίσω επειγόντως με το Σάμινα Εξπρές γιατί έχω μια δουλειά σε ένα εργοστάσιο της Ρικομέξ».

-«Ωραία, Παρασκευή 13 του μήνα επιστρέφεις, σωστά; Θα στείλω το Τέσλα να σε πάρει, να μην οδηγείς. Καληνύχτα. Α, δε μου είπες, με ποια πτήση φεύγεις από Μαλαισία;», ρώτησε ο Ηρακλής.

-«Καληνύχτα», απάντησε ο Αντιστράτηγος Μπαλούρδος. «Malaysian three-seven-zero».

Παναγιώτης Αντωνόπουλος
Δωρική Οργή
(04/06/19)

Με μελάνι καραβίσιο θ´ αρματώσω
της κουβέντας τρεχαντήρι, Δωρικό
Με μεράκι υπερβάλλον θα αρθρώσω
αντιλόγισμα απάτης, στωικό

Με γινάτι διανόησης θα στήσω
το τσαρδάκι και λογούργημα, γραφής
μήπως, κάποιες συνειδήσεις αφυπνίσω
κι ανταμώσουμε, στις πύλες της οργής

Μιας οργής, που χρόνια τρώει τα σωθικά μας
και θυμίζει μια κατάντια παρακμής
πως κατάφεραν, αχρείοι, τα μυαλά μας
με τερτίπια πλάνης, να θολώσουν, θεϊκής

Με τριάδες κ´ ευαγγέλια ντουζίνα
για την δήθεν αναστάσιμη ζωή
Στο πανάθλιο παγκάρι, οβολό μας
στην καθέδρα, σαν ανάβουμε κερί


Παναγιώτης Αντωνόπουλος
Δυο μαργαριτάρια
(22/07/19)

Δυο δάκρυα της μάνας μου, πήρα για φυλακτό
όταν ξεκίναγα παιδί, τον κόσμο να γνωρίσω
Κι απ' ότι βλέπω φίλοι μου, έκανα το σωστό
αφού σταθήκαν ικανά, πίσω για να γυρίσω

Δυο στάλες απ' τα μάτια της και μια τρανή ευχή
να 'ναι τα πέλαγα ρηχά κι θάλασσες μπουνάτσες
Και ένα όρντινο ρητό ‘’ καμιά υποταγή ‘’
πάντα με γέλιο ν' απαντώ, στης μοίρας τις γκριμάτσες

Δάκρυα δυο απ' την ψυχή και δυο καντάρια πόνου
που οι μάνες όλες φτιάχνουνε, μ' αυτά χίλιες ευχές
Κι είναι αυτές που μας κρατούν, στο πέρασμα του χρόνου
αυτές μας βγάζουν νικητές, στις όποιες συμφορές

Μια ιστορία είναι κι αυτή, για δυο μαργαριτάρια
που ο καθένας από 'μας, έλαβε μια φορά
Και τ' άφησε και χάθηκαν, στης λήθης τα συρτάρια
Μα πάντα η μάνα συγχωρεί! Κακία δεν κρατά

Πάτροκλος Χατζηαλεξάνδρου

Ρίψασπις

Τη τελευταία σφαίρα

την έριξα χτες

σημαδεύοντας ένα σχίνο

Ο εχτρός προσποιείται

πως δεν το ξέρει

μα ήδη με παίζουνε στα ζάρια

ποιός θα πάρει τις αρβύλες μου

Τώρα ξάπλωσα τ' ανάσκελα

απολαμβάνοντας το γελαστό φεγγάρι

Τ' όπλο τ' άφησα δίπλα

μου πάγωνε τα χέρια...

μου τσάκιζε τη σκέψη...

Πάτροκλος Χατζηαλεξάνδρου

Πιείτε Ένα Ποτήρι Για Τους Νεκρούς

Αυτός που για γιορτή στολίστηκε:

χλωμός κι ασάλευτος, ο Χάρος τον λιμπίστηκε

λυγμός στη νύχτα τούτη

θρηνώ τη νύχτα τούτη

Στο νυφικό κρεββάτι τον πλαγιάσανε

κρύο σαν πέτρα κι οι άσσοι κάτω σκάσανε

στου Χάρη το μπαρμπούτι

του Χάρου το μπαρμπούτι

Βάλτ' ένα ρόδο στη καράφα τη σπασμένη

τώρα που πια κανείς δεν τον προσμένει

κρίμα! και τ' άδικο περίσσεψε

το κρίμα και το άδικο περίσσεψε

Στο κάδρο μια χλωμή φωτογραφία

στραγγίστε τις μποτίλιες κι άλλη μία

πάει ο Χάρης τώρα, μίσεψε

έφυγ' ο Χάρης, πάει, τώρα μίσεψε

Bίκυ Τσιμπιρλή

Fast Mood

(12/10/19)

Κι αυτός ο σκληρός "αγώνας" μας μπροστά στις οθόνες, να αναπαράγουμε όλο το δράμα της Συρίας...

Να δείχνουμε και να χιλιοδείχνουμε τις τραγικές εικόνες του πολέμου πίνοντας τον καφέ μας...

Αυτή η ατέλειωτη "διαμαρτυρία" μας πάνω στο κορμάκι του εξάχρονου νεκρού...

Ο "οδυρμός" μας, καπνίζοντας το ένα τσιγάρο πίσω απ΄τ΄άλλο σταυροπόδι...

Το ζόρι μας, να φτιάξουμε στίχους θρηνώδεις, καρφώνοντας το πιρούνι στη σαλάτα μας....

Το "πάθος" μας, να επαναλαμβάνουμε τις ειδήσεις της τηλεόρασης, λες και δεν τις έχει δει κανείς άλλος, εκτός από εμάς

Η "αλληλεγγύη" μας , κατά μήκος και κατά πλάτος του καναπέ μας...

Ο "βουβός μας πόνος" , καθώς ετοιμαζόμαστε για την ταβέρνα...

Το βαρύτατο "πένθος" μας στις στυλάτες πασαρέλες των ποικίλων εκδηλώσεων...

Το "δάκρυ" μας που κινδυνεύει να νοθεύσει το μοχίτο μας...

αχ...συγχωρέστε με ....δεν ξέρω τι λέω...

Ουαί εις Εμέ !

Όλες οι δημιουργίες έχουν κατοχυρωθεί από τους δημιουργούς 
για την πνευματική τους ταυτότητα
Όλες οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από την Δέσποινα Αποστολίδου 
για τις ανάγκες αυτής της δημοσίευσης 

*τα ποιήματα ''Πιείτε Ένα Ποτήρι Για Τους Νεκρούς'' & ''Ρίψασπις''
του Πάτροκλου Χατζηαλεξάνδρου προέρχονται από δημοσίευση στο περιοδικό Περί-Γραφής
*το κείμενο ''Αυλαία'' του Χρήστου Ρικούδη προέρχεται από δημοσίευση στο blog Ricudi's Weblog
*τα ποιήματα του Larry Cool ''Αλχημιστής με φτερούγες'', ''Οικοδόμημα'' & ''Πλανόδιος θίασος''
προέρχονται από τη συλλογή ''100 ποιήματα'' του Larry Cool

Χρήστος Ρικούδης - Παναγής Αντωνόπουλος - Πάτροκλος Χατζηαλεξάνδρου - 
Larry Cool - Βίκυ Τσιμπιρλή - Γιώργος Σ. Κόκκινος

για την Πορφυράδα © Οκτώβριος 2019