Πορφυραδα

Με την υποστήριξη του EBooks4Greeks.gr για την δωρεάν διανομή και την ιδιαίτερη τιμή για την μεταγραφή της επίτομης μορφής του Πρότερον Θνητοί σε 304 σελίδες και σε έκδοση Μπράιγ, μέσω του συστήματος της MinaDot   το βιβλίο (σε ολοκληρωμένη έκδοση, αλλά χωρίς τις ενσωματωμένες φωτογραφίες) διατίθεται από σήμερα για δωρεάν διανομή και χρήση. Ευχαριστώ τόσο το EBooks4Greeks.gr για την φιλοξενία της έκδοσης όσο και τη σελίδα MinaDot για την μεταφορά του σε έκδοση Μπράιγ

Ολόκληρη η λογοτεχνική δράση του Γιώργου Κόκκινου  από το 2004 έως σήμερα είναι μαζεμένη στο παρακάτω link Αφορά τα άρθρα, τις έντυπες και ηλεκτρονικές δημοσιεύσεις την πλήρη εργογραφία στο stixoi.info (το όλον στιχουργικό έργο) κείμενα (δημοσιευμένα ή μη) και συνεντεύξεις (από τον ίδιο και άλλους ομότεχνους) Η λίστα θα ανανεώνεται, συμπληρώνοντάς τη με προσθήκες μεταγενέστερες, ώστε να αποτελεί ένα έγκυρο λογοτεχνικό του βιογραφικό για το μέχρι στιγμής έργο του Συγκέντρωση ανθολογιών άρθρων & συνεντεύξεων Γ. Σ. Κόκκινου Με την παρούσα ευκαιρία θέλω από τα βάθη της καρδιάς μου να ευχαριστήσω όλους εκείνους που μεταλαμπάδευσαν το έργο μεταφορτώνοντάς το στον προσωπικό τους λογαριασμό και διασώζωντάς το,  μοιραζόμενοι με άλλους χρήστες τις σκέψεις μου Το blog της Πορφυράδας ξεκίνησε να λειτουργεί στις 29/03/ 2007 (ακριβώς 12 χρόνια πριν) με σκοπό την προώθηση της καλής λογοτεχνίας στην εποχή που διανύουμε και με την αμέριστη συμπαράσταση σε εκείνους που επιμένουν ν

Η ιδέα του Πρότερον Θνητοί γεννήθηκε μέσα από τους εκατοντάδες στίχους που έχω δημοσιεύσει από το 2005 μέχρι σήμερα (2019) και παρέμεναν αναξιοποίητοι μιας και μόνοι τους, αποσπασματικά δημοσιευμένοι ή ενταγμένοι σε κάποια ‘’ποιητική συλλογή’’ ανάμεσα σε τόσες ακόμα ποιητικές συλλογές, πρακτικά δε θα ωφελούσαν επιπλέον την τέχνη. Θεώρησα λοιπόν ως χρήσιμη την επαναπαρουσίασή τους στον κόσμο, κατόπιν μικρής απαραίτητης επεξεργασίας με τη μορφή πλέον ποιητικής εργασίας (θεατρικού έργου), όπου αρκετά πρόσωπα απαρτίζοντας την υπόθεση του έργου, έχουν κάτι να πουν μέσω εμού (και των στίχων μου) στους υπολοίπους. Το γυναικείο όνομα της πρωταγωνίστριας (Υεμένη) που προφανώς δεν αφορά την πολύπαθη χώρα της Αραβίας, πολύπαθη όμως από τον έρωτα και η πρωταγωνίστρια, επιλέχθηκε για να πρωτοτυπήσει και να αναδείξει ένα θαμμένο ποιητικό κομμάτι του θεάτρου - τον συνδυασμό ποιητικής και υποκριτικής - που στις μέρες μας κατά τρόπο τινά είναι υποτιμημένη η πρόσμιξη. Δεν είναι τυχαία ούτε η ε

Με την ευκαιρία εορτασμού της Παγκόσμιας μέρας ποίησης στις 21/03 Πρότερον Θνητοί - Επίτομον Ποιητικό Δράμα σε δύο Πράξεις και δώδεκα Σκηνές (σε ολοκληρωμένη έκδοση) Πρότερον Θνητοί - Επίτομον by on Scribd επίσης διακινείται ελεύθερα το πέμπτο και τελευταίο μέρος της σειράς Πρότερον Θνητοί: 1. Στο EBooks4Greeks.gr 2. Στην Πορφυράδα (με online μετάφραση) 3. Στο OpenBook 4. Στο Free-Ebooks

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ : Υάκινθος Υεμένη Θεά Αφροδίτη Αφηγητής Χορωδία και ο υπόλοιπος θίασος από τα προηγούμενα μέρη Αφηγητής Τις μέρες που αλλάζει ξαφνικά η ζωή και σε γεμίζει με φιλιά και μαγεία περιφέρεσαι στην τρέλα κι άξαφνα συνειδητοποιείς την ύπαρξη ενός άλλου πλάσματος ίδιου με τον απελπισμένο σου εαυτό φτιαγμένο από την ίδια πάστα που κλείνεις μέσα στην ψυχή, σφιχτά στην αγκαλιά σου χωρίς να σου κάνει καρδιά να το αφήσεις ούτε δευτερόλεπτο.. και το ‘χεις δίπλα στο κορμί σου να το αισθάνεσαι πανομοιότυπο να το νιώθεις δικό σου, μοναδικό σου να σου χαρίζει ομορφιά κι ελπίδα για να ζήσεις ό,τι δεν πρόλαβες να το χαρείς.. κι όπως περπατάς μαζί της στους στρωμένους δρόμους με τα ροδοπέταλα κι έτσι ασυναίσθητα τα δάκτυλά της μπλέκονται με τους ακροδέκτες σου ενώνονται τα χέρια όπως ιδρώνουν και κολλάνε μεταξύ τους δε σκέφτεσαι στιγμή να σταματήσεις το όνειρο για να γυρίσεις πίσω, σ’ εκείνη τη μονότονη πραγματικότητα που

Υάκινθος Δε φτάνει στο χαρτί ούτε ένας στίχος γιατί δεν ξέρω τι έχω, ή τι έχω χάσει ως τώρα γιατί έφτασα μέχρι τον ουρανό κι ύστερα έπεσα με φόρα στο έδαφος γιατί απλά, εμείς αρχίσαμε όπως τελείωσε το ψέμα κι όπως διακόπηκε το όνειρο, τελειώσαμε μα δε σταθήκαμε στο μέσο της αγάπης, να σκεφτούμε τί ήταν προτιμότερο να πράξουμε την ύστατη ώρα κι έτσι απ’ τα πολλά τα λόγια που ειπωθήκανε κι απ’ τα πολλά ερωτόλογα που μας σκλαβώσανε φτάσαμε σ’ άγονη έρημο και ναυαγήσαμε πριν ταξιδέψουμε σε παραλίες που θέλαμε ν’ αγαπηθούμε γιατί πολλά ακούσαμε, πολλά μιλήσαμε και πράξαμε μα στο λιμάνι που πεθαίνουνε τα πλοία, εμείς γυρνάμε -περιφερόμαστε στην τρέλα- και καπετάνιο στο ταξίδι, δεν ορίσαμε μήτε αφέντη να μας πει πως πολεμούμε γι’ αυτό, δε φτάνει ένας στίχος να μας δέσει ούτε μια κόλλα υγρή για να στεριώσει τη σπασμένη αγάπη τώρα που ράγισε το θολωμένο μας γυαλί δεν ξέρω πια τι έχω, ή τι έχω χάσει ως τώρα να περιφέρεσαι στην τρέλα