Περί Λογοτεχνίας και Ποιητικής – Μέρος Β’
Περί Λογοτεχνίας και Ποιητικής – Μ έρος Β’ Μια συνοπτική ματιά στη Θεωρία της Λογοτεχνίας Με την σάτιρα ο συγγραφέας έχει την δυνατότητα να στραφεί ενάντια στην ανθρώπινη συμπεριφορά, συχνά καυτηριάζει ξεπερασμένες καταστάσεις, ιδέες ή αντιλήψεις, στηλιτεύει τα ανθρώπινα ελαττώματα και τα κακώς κείμενα της κοινωνίας. Επιχειρεί με λίγα λόγια τον εμπαιγμό κάποιας έννοιας ή προσώπου με σκοπό την βελτίωση, σε σημείο που η απλή κωμωδία στέκεται αδύναμη να δημιουργήσει προβληματισμό, ενώ αρκετές φορές προσδίδει μια πικρή αίσθηση. Η ιστορική εξέλιξη της ορολογίας έχει να αντιμετωπίσει ένα χάος βιβλιογραφίας και μια μεγάλη γκάμα ορισμών (ειρωνία, παρωδία, χιούμορ, μπουρλέσκο, καρικατούρα, γκροτέσκο, μεταμφίεση). Η σύγχυση των εννοιών ενισχύεται από μελετητές που ταξινομούν την παρωδία μέσα στη σάτιρα, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως η σάτιρα είναι μια ιδιαίτερη διάσταση του κειμένου που παρωδείται, ενώ άλλοι θεωρούν την παρωδία μια από τις τεχνικές της ειρωνίας ή ακομα πως η ειρωνία είν