Φωτεινή Αγγουριδάκη - Ποιήματα
Φωτεινή Αγγουριδάκη Ποιήματα «σμικρύναμε τις αποστάσεις, μα.... απομακρύναμε τις καρδιές μας με φωνές και εντάσεις , που δεν έχουν Λόγο να υφίστανται....» Κομμένες συλλαβές Δυσπρόσιτα τοπία γίνανε τα μάτια σου κομμένες συλλαβές, δίχως μια στάλα ουσία μεταφρασμένη προσευχή , άψυχη ικεσία αφού δε μπόλιασες νωρίς τα δυό κομμάτια σου *** Η σκέψη, φέρνει αναστάτωση στη θύμηση ρολάρει απόβραδα στων μοναχών την πόρτα ώρες παλλόμενες, δονούν, αγαπημέν' ακόρντα είναι μεγάλη της στιγμής ετούτη η τίμηση *** Ποια γενναιότητα μας κρύβει τώρα η ζωή με τις σκιές να πολεμάμε και τους βρόγχους αμετανόητοι κι ανέραστοι στις εποχές *** Κι ο χρόνος, μας γυρνάει στη δική του τη γραμμή με τις συχνότητες που ξέρει και τους τρόπους σαν κουβαλάμε άδοξα δικές του ενοχές από τη συλλογή ''Σονέτα'' Μονάχος σύ Στον τόπο αυτόν που οι θεοί γεωμετρούσαν βάλαν θεμέλιο την πατρίδα, άγρια σκυλιά μήν την αφήσουνε ολόρθη στα σκαριά ολημερίς κι ολονυχτίς την πελεκούσαν *** Ζητούνε ρέστα εκ των υστέρων